Big Smile.......

Lieve Dagboek,

Een nieuwe dag is aangebroken, na een hele zware nacht te hebben gehad.

En niet zwaar omdat ik zo actief ben geweest, of omdat ik zo een lol heb gehad. Nee..... Zwaar helaas omdat ik gewoon niet kon slapen. En ik zeg wel, 'gewoon', maar het is helemaal niet 'gewoon'.

Ik denk dat ik in totaal over de hele nacht maar twee uur heb geslapen, als het twee uur is geweest.

Iedere keer keek ik weer op de klok, en er waren maar een paar minuten voorbij , sinds de laatste keer dat ik gekeken had.

Uiteindelijk liepen Max en ik om half zes buiten. En ik liep met ontzettende hoofdpijn. 

Ik heb ook een paar paracetamol moeten innemen want het werd mij een beetje te veel, en vooral ook omdat ik vandaag in de ochtend de deur uit moest. En ik kon het mij niet veroorloven om hoofdpijn te hebben.

Daarom was ik vanmorgen helaas ook wat gevoeliger dan afgelopen dagen. Dat was een beetje een tegenvaller. Een beetje een telleurstelling in mezelf. Ik raak er nu nog een beetje emotioneel van als ik er over schrijf. Emotioneel, beetje teleurgesteld en ook een beetje boos, desondanks dat ik weet, dat dit nog heel vaak gaat gebeuren. En ook weet dat ik nog heel veel terugvallen zal krijgen.

Vanmorgen toen Max en ik buiten liepen, had ik een klein paniek aanval en kwamen mijn tranen weer. Ze waren een tijdje niet geweest en ik was daar zo blij om. Zo trots op mezelf, maar vanmorgen moest ik ze even laten gaan. 

En waarom ze er vandaag weer waren? Een mengelmoes van meerdere dingen bij elkaar, het slecht slapen, de hoofdpijn, de onzekerheid in mezelf, alle goeds wat er nu om mij heen is en alle goeds wat nu met mij gebeurt, pijnlijke herinneringen die ik wil wissen etc.

Dus zoals ik zei, een mengelmoes van meerdere dingen bij elkaar. Positieve en negatieve dingen door elkaar.

Gelukkig duurde het korter dan voorheen. Ik wist mezelf goed te herpakken, want ik ben mijn eigen tranen zat. Het moet nu eens een keertje afgelopen zijn.

Aan de andere kant, zoals ik al eerder heb aangegeven in andere Posts, mijn tranen geven aan dat ik voel, dat ik gevoel heb, dat ik gevoelig ben. En die tranen horen bij mij, zo ben ik. En ik wil blijven wie ik ben, hoe ik ben. Zonder maskers! Ik hoef mij voor niks en niemand te verbergen. De dag dat ik helemaal stop met huilen, zal betekenen dat ik niks meer voel, en dat zou betekenen dat ik niet meer mezelf ben. En zo ver wil ik het niet laten komen.

Ik ben hoe ik ben, met al mijn fouten en onzekerheden, maar weet je? Ik ben best wel trots op mezelf, want als je mijn verhaal kent, dan weet je dat ik van heel ver kom. En met 'ver' bedoel ik niet, dat ik uit Spanje kom. Nee....... Met 'ver' bedoel ik, dat ik met mijn persoonlijk gevecht van heel ver kom. En heel veel (persoonlijke)obstakels heb moeten overwinnen, om te staan waar ik vandaag sta. En dat mag ik af en toe best wel benoemen en mezelf er aan herinneren.

En zodra ik mezelf weer herpakt had kon ik die Big Smile van afgelopen dagen weer op mijn gezicht zetten.

https://youtu.be/uOtlcuqREBE?si=ec9z0iAhQQcHTooO

En die Big Smile had vandaag ook een beetje een speciale betekenis.

Ik heb een goede vriend D. van wie ik zijn vriendschap al jaren mag gebruiken. Hij doet dan ook zijn uiterste best zodat ik die Smile op mijn gezicht niet kwijt raak, ik heb hem benoemd tot mijn 'Bescherm Engel' op Tik Tok. 

Ik zie je een beetje raar kijken en je afvragen van, wat is dat nou weer? Ik ga het je uitleggen.

Ik zat vandaag op Tik Tok naar de reacties te kijken die ik krijg en ik moet eerlijk toegeven, dat ze over het algemeen altijd best wel netjes zijn. Ik vergeet nooit dat je op het internet van alles kunt verwachten, zowel positief als negatief.

Ik spreek mij uit via de Blog, maar ook via filmpjes of andere dingen die ik op het internet gooi.

Sommige mensen kunnen begrijpen wat ik bedoel, andere mensen kunnen het misschien verkeerd begrijpen.

Ik hou er eigenlijk niet zoveel rekening mee, met hoe het over zal komen op anderen, misschien zou ik dat wel moeten doen soms.

Maar goed, wat ik ermee wilde zeggen was, dat ik van de week zag hoe deze speciale vriend D. het voor mij op nam en reageerde op berichten die ik kreeg van volgers, omdat hij vond dat mensen mijn berichten niet begrepen. (Ik zelf reageer bijna nooit op de reacties) 

Ik vond dat zeer bijzonder, dat iemand in het openbaar het zo voor mij opnam. En omdat ik deze persoon al eerder de belofte gemaakt had dat ik mijn Smile zou blijven dragen, doe ik dus mijn uiterste best om mijn belofte na te komen. Want zoals iedereen weet, belofte maakt schuld.

Bovendien is hij ook een beetje verantwoordelijk voor deze Smile, wegens zijn positieve energie en lieve berichten die mij heel veel kracht hebben gegeven en dagelijks blijven geven.

Sommige vriendschappen zijn beter dan welke medicatie of therapie dan ook.

Er is heel veel in mijn leven aan het veranderen. Maar het belangrijkste is misschien dat er heel veel in mijn lichaam, mijn hoofd en mijn hart aan het veranderen is. Een soort transformatie. Sommigen veranderingen doe ik bewust, anderen niet. Maar al met al, zijn alle veranderingen die nu gebeuren of nodig, of ik wil dat ze veranderen.

Met andere woorden, het is goed dat ze gebeuren.

https://youtu.be/HyTpu6BmE88?si=sAkzvIL67SxlxxJD

Weet je wat ik mij wel weer realiseer met alles wat er nu allemaal om mij heen of in mij gebeurt? Dat het leven heel raar kan lopen, en dat er van alles kan gebeuren.

Ik heb in ieder geval geleerd: "Zeg nooit, nooit!"

Er wordt wel eens gezegd dat alles met een reden gebeurt, en dat zal ook wel zo zijn. Ook al zien wij het zelf niet altijd, of tenminste, wij zien het niet op het moment dat het gebeurt. Maar het is waar, dat alles gebeurt met een reden. En je moet een deur sluiten om een ander deur te kunnen openen.

Zoals ik een paar vorige Posts heb verteld ga ik de goede kant op, beetje bij beetje voel ik mij wat beter. En doe ik ook mijn uiterste best om dit pad te blijven volgen.

In September heb ik weer een nieuwe afspraak in Zaandam en dan hoor ik meer over een vervolg therapie. Ondertussen blijf ik trouw mijn medicatie innemen.

Ik bevind mij momenteel niet echt in de Duisternis. Dit wil ook niet zeggen dat ik mij helemaal goed voel,(kijk maar naar vanmorgen) ik heb af een toe momentjes waarbij mijn verdriet mij aankan, maar gelukkig worden deze momenten steeds minder. Ik heb ook nog steeds niet helemaal rust in mijn hoofd, maar ook dat is al een stuk minder dan eerst. Dus hiermee ben ik al echt heel blij mee.

Ik voel hoe de kracht en de positiviteit dagelijks in mij groeit.  

Maar ook de rust in mijn hoofd wordt met de dag groter. Misschien komt het omdat ik steeds beter, mijn Monsters en Demonen onder controle weet te houden.

Ook de steun en lieve woorden die ik van vrienden krijg doen mij goed.

Mede dankzij deze mensen heb ik nu een andere mindset en kijk ik anders naar mezelf maar ook naar de wereld. (Mijn wereld)

Daarom ook dat ik in vorige  Posts  vertelde dat ik mijn eigen wereld aan het creëren ben en dan ook besluit welke mensen ik in mijn wereld wil hebben en welke niet. Ik laat ook niet meer iedereen toe.

Weet je wat 'grappig' is? Ik heb tegenwoordig contact met exen van mijn exen. Ik weet het........ Het klinkt heel raar. Het ís ook een beetje raar. Ik had het zelf ook nooit gedacht. En het is niet 1 ex van mij, maar meerdere exen. Ik zou wel een fanclub van exen van exen kunnen beginnen. Maar als je er goed over nadenkt, is het ook weer niet zo raar, want wij hebben in ieder geval dezelfde slechte smaak, wat mannen betreft. Ik zeg slecht, omdat het exen zijn. Het was een goede smaak geweest als het wel goed was afgelopen, maar goed dan waren het natuurlijk geen exen geweest, denk ik.

Het grappige is, wij zijn allemaal tegen het zelfde aangelopen. Tot nu toe praten wij alleen maar met elkaar via Whatts App of Messenger, maar wij gaan binnenkort afspreken. Gewoon gezellig meiden onder elkaar.  We passen nu een beetje op elkaar, zo zou je het kunnen zien. 

Laatst appte mij M.B om mij te vragen naar iemand die ik ken H.H, zij was benaderd door deze meneer en omdat ik hem ken, vroeg ze mij hoe hij was, dus gaf ik haar mijn mening en mijn duimpje omhoog. En andersom zou ik ook het zelfde gedaan hebben.

En met F.M.M ga ik ook binnenkort afspreken alleen op het moment heeft ze geen auto, dus zal ik wel naar haar toe rijden.

Zo krijg je uit negatieve situaties ook positieve situaties, is toch mooi? Zo zie je maar, met liefde krijg je alles voor elkaar. 

Dingen lopen anders dan wij in eerste instantie dachten, maar uiteindelijk heeft alles een happy end. En zoals wij bij Carmen's Journal altijd zeggen: " Let's spread the love."

" Liefde overwint haat."

Hier het bewijs van.

Wij zijn in ieder geval blij met het eind resultaat!

https://youtu.be/3hwWqyHaUCI?si=Zhj5_g1zryyAAgh6

Vandaag moest ik naar het Spaanse Consulaat in Amsterdam. Ik moest mijn paspoort verlengen. Ik heb nog steeds Spaanse nationaliteit, vandaar!

Ik moest eerst foto's maken, dus ik was op tijd vertrokken, want ik zou de foto's hier bij ons op het Gildeplein maken. 

De hele winkel is weg. Definitief gesloten! 

Oké, geen probleem, geen paniek. Ik kan de de foto's bij de Spaanse Consulaat maken, want ze hebben daar een machine ervoor.

Ruim op tijd van huis vertrokken, want ik rij niet graag in Amsterdam en ik weet dat vooral in de zomer altijd overal werkzaamheden zijn.

Bovendien het zou druk kunnen zijn bij het Consulaat met parkeren.

En ja hoor............. Het zal niet........ Ik denk ongeveer 20 minuten langzaam rijdend verkeer op de snelweg wegens werkzaamheden.

Omdat het een heel gedoe is om iets te doen bij de Spaanse Consulaat had ik online een afspraak gemaakt zoals het tegenwoordig hoort. Je wordt alleen geholpen als je een afspraak hebt. Vroeger kon dat nog telefonisch. Tegenwoordig de simpelste vraag moet je online doen, niks meer telefonisch. De website van de Consulaat is ook in het Nederlands maar sommige afdelingen zijn alleen in het Spaans, zoals bijvoorbeeld het verlengen van je paspoort. Gelukkig ben ik tweetalig opgevoed en is het voor mij geen enkel probleem. 

Foto's voor de paspoort kun je ook daar laten maken, daar hebben ze een machine voor. 

DUS NIET............ Ja, ze hebben er wel één, maar die maakt geen foto's. Je kan er zoveel geld in doen als je maar wilt er komt geen foto uit. En je krijgt ook geen geld terug. 

Jammer dan.... Je hebt gewoon pech!

En tegenwoordig is het personeel aardig, maar vroeger was iedereen die daar werkte sacherijnig.

Als je aankomt moet je aanbellen, als je geluk hebt wordt de deur meteen open gemaakt door een vrolijke Hollandse jongen met een grote glimlach op zijn gezicht die geen Spaans spreekt, als je op de afsprakenlijst staat mag je naar binnen lopen.

Ik ging toen dus de foto's maken. Je moet gepast geld er in doen 7€. Had ik niet.

Niemand kon wisselen. Dus liep ik even naar buiten naar een café en daar wilden ze voor mij wel wisselen. (Na dat ik langs 3 of 4 winkels was geweest en niemand wilde helpen)

Ik 7€ in de machine gedaan, geen foto's gehad, iemand erbij geroepen, die kwam na ongeveer 20 minuten, probleem uitgelegd, hij zou terug komen met 7€ om het nog een x te proberen, ondertussen was ik al bij de balie geroepen maar ik had aangegeven dat er problemen waren met de foto's, dus de vrouw achter de balie zei dat ik mij geen zorgen hoefde te maken, ik zou later geholpen worden. (Vroeger zou dit niet gebeurt zijn, als je niet op je beurt geholpen werd, had je pech, moest je een andere keer terug komen)

Ondertussen zat ik al bijna een uur in die machine te wachten, toen de meneer met 7€ kwam om nog een keer te proberen. Opnieuw 7€ er in gedaan, weer niks.

Kreeg ik te horen dat ze mij niet konden helpen want de machine was van een ander bedrijf, het enigste wat ik nog kon doen was twee straten verder in een fotowinkel foto's laten maken. 

Dus liep ik eerst naar de auto om opnieuw parkeergeld te betalen, ik had al voor 1 uur betaald 7,50€ ik dacht dat ik binnen een uur klaar zou zijn, wat niet zo bleek te zijn. Ik betaalde dus opnieuw nog een uur. En liep toen 10 a 15 minuten naar de fotowinkel waar ik eindelijk foto's kon laten maken voor mijn paspoort.

Toen ik weer bij Spaanse Consulaat was, waren er natuurlijk veel meer mensen voor mij, want mijn tijd was al lang al verlopen.

Uiteindelijk toen ik geroepen werd, was ik binnen 5 minuten klaar. En nu kan ik mijn nieuwe paspoort over 30 dagen ophalen.

Maar ik kan gerust zegen, dat mijn geduld vandaag goed op de proef gesteld is.

Gelukkig konden mijn moeder en ik er wel om lachen, en terwijl wij aan het wachten waren, als er iemand nieuw binnenkwam en vroeg of het uitliep, dan zeiden wij dat wij er van af tien uur zaten zonder enige uitleg te geven, of als ze het vrouwtje achter de balie niet zagen, zeiden wij , dat Spanjaarden wel siesta houden en dat ze daar rekening mee moesten houden. En dan zag je mensen schrikken. Wij zijn zelf Spaans dus dan vind ik dat wij zulke grapjes wel mogen maken. Een beetje humor kan geen kwaad.

Om mijn paspoort op te halen hoef ik gelukkig geen afspraak te maken.

Ik ben blij dat ik maar 1x in de zoveel jaar naar de Spaanse Consulaat hoef te gaan. En ik overweeg echt serieus om de Nederlandse nationaliteit aan te vragen, ook al is het alleen maar om al dit gedoe te besparen.

Ik was ook blij dat ik weer thuis was.

In de middag heb ik wat geslapen. Na de hele nacht niet geslapen te hebben en dat hele gedoe bij de Spaanse Consulaat verdiende ik deze keer als goede vernederlands Spanjaard dat ik ben toch wel een Spaanse siesta.

Zoals ik al eerder verteld heb in vorige Posts ben ik door mijn medicijnen wat kilo's aangekomen, niet veel maar wel wat. Ik ben er niet helemaal blij mee, dus let ik op mijn eten. Wat ik best wel erg vind, want ik ben gek op lekker eten. Bovendien lust ik alles. Alles is lekker, of het nou zoet of hartig is, ik vind het lekker. Maar tegenwoordig let ik daar dus op, want zoals iemand J.v.H uit mijn verleden ooit zei, elk pondje gaat door het mondje. 

Dit houd dus ook in, dat winkelen een stukje minder leuk is geworden, omdat ik niet meer alles pas wat ik leuk vind.

Maar als doorzetter dat ik ben.......... Ja, dat ben ik ............Je hoeft niet zo raar te kijken. Als ik geen doorzetter was geweest, dan zat jij nu niet mijn (onze) Blog Carmen's Journal te lezen. Maar goed, zoals ik net zei. Als DOORZETTER dat ik ben, heb ik nu online een winkel gevonden waar ik mijn maat (M) precies goed past. Maak niet uit wat ik koop de maat blijft de 'M' zijn. 

Wat dacht jij dan dat ik ging zeggen? XXXL ofzo, nee zo erg heb ik het gelukkig niet laten gaan. 

En nu winkel ik eigenlijk alleen maar online, ik heb mijn garderobe een nieuwe look gegeven. En het is altijd weer een verrassing waar ik erg vrolijk van word, als er weer een pakketje voor mij binnen komt.

Deze week is bijna alles al binnen, ik wacht nog op mijn laatste pakketje en ik hoop dat alles voor aanstaande zondag binnen is.

Aanstaande Zondag ga ik een paar dagjes weg. Ik zal 3 nachtjes van huis weg zijn. Een soort mini vakantie. Ik en mijn 'crush' gaan elkaar wat beter leren kennen. En gaan dus samen een paar dagjes weg, richting het zuiden van Nederland. Meer erover kan ik nog niet vertellen, want het is nog allemaal erg geheim, maar zodra ik het openbaar kan maken, zul jij de eerste zijn aan wie ik het vertel.

Max kan deze keer niet mee, hij blijft thuis bij mama. 

Vanety komt hem uitlaten. Zondag ochtend laat ik hem zelf nog even uit.

Als ik het red zal ik voor zondag nieuwe bandjes onder de auto doen, mijn privé monteur had ze al besteld, dan vraag ik meteen of hij mijn olie wil kijken en dat soort dingetjes. Dan weet ik tenminste dat de auto helemaal oké is om kilometertjes te maken. Heerlijk als je mensen om je heen hebt op wie je kunt bouwen. Want een les die ik ooit van iemand J.v.H geleerd heb is: "Het gaan niet om wie je bent, maar om wie je kent."

En met deze wijze woorden, wat trouwens de enige wijze woorden zijn die ik van deze persoon geleerd heb, maar als nog natuurlijk ik deze persoon ervoor bedank, sluit ik af voor vandaag.

Misschien dat ik nog iets Post voor aankomende zondag en anders na mijn komst van mijn mini vakantie, ben ik er natuurlijk weer om alles te vertellen, wat er te vertellen valt.

Ik beloof, ik zal niks achterhouden. Of het nou pikant is of niet.

Ondertussen ken je mij al een beetje en weet je dat ik glas helder ben. Geen Taboes!

Geen maskers! Schrijf dingen zoals ik ze zie, denk, hoor en voel.

Keep shining and spread the love 💞🫶

Love you all !! 🩷🐾💋🍀😈😇

------------------------------ GENIET VANDAAG. HERHAAL HET MORGEN -----------------------------