Lieve Lezer,
Welkom op een nieuwe Post van Carmen’s Journal.
Het valt mij op dat beetje bij beetje ( stapje voor stapje ) wij steeds meer lezers hebben, en daar ben ik super blij mee.
We hebben ook steeds meer vaste, trouwe lezers. Aan jullie allemaal harstikke bedankt, vooral voor jullie steun en jullie lieve woorden. Ik hoop dat jullie mijn Posts blijven lezen en dat wij samen heel groot worden.
Zoals jullie weten kunnen jullie mij ook vinden op Facebook, Instagram, Tik Tok, Pinterest, X ( twitter ), Snapchat en YouTube, ook al geef ik sommige Social Media meer aandacht dan andere. Maar jullie zijn overal van harte welkom.
En zo beginnen wij vandaag aan een nieuwe dag.
Vandaag begon de dag eigenlijk redelijk vroeg. Rond half zeven gingen de oogjes open en ik voelde mij meteen uitgerust. Ik had wel verwacht dat ik vandaag meer moeite zou hebben met opstaan, maar dat viel reuze mee.
Ik heb ook een beetje mijn dagelijkse routine een beetje verbroken. Het eerste wat ik wel deed, was natuurlijk mijn ochtendmedicatie innemen. Dat doe ik altijd zodra mijn oogjes open gaan, daar wil ik geen risico mee nemen.
En normaal gesproken, geef ik Max te eten en terwijl Max eet, doe ik mijn kaarsje aan voor de mensen die ik lief heb en doe ik mijn ochtend gebed, maar die heb ik vandaag pas gedaan na het uitlaten van Max.
Ik dacht bij mezelf, laat ik vandaag eens gek doen ( gekker dan normaal ) en mijn hele dag in de war gooien, door mijn ochtendritueel helemaal anders te doen. Ik heb Max op een andere tijd geborsteld, op een andere tijd zelf ontbeten enz…..
Lekker mezelf uitgedaagd……………Ach…….Gekker kan ik toch niet worden, en anders krijg ik er wel een pilletje bij van mijn behandelaar, eentje meer of minder maakt ook niet meer uit.
Zoals ik in mijn vorige Post verteld had, ben ik gisteren wezen lunchen met Gerard.
We hebben hier in Purmerend geluncht bij Brasa op de Koemarkt, het was super gezellig, we hebben een fles rosé wijn gedronken en lekker gegeten.
We hebben gezellig, gepraat , gelachen en ja soms waren er even stiltes maar geen ongemakkelijke stiltes, daar kennen wij elkaar te lang voor, denk ik.
We waren wel buiten gaan zitten, ze hebben een overdekte terras met kussens en dekentjes en ook van die terras verwarming, dus dan is het buiten zitten helemaal niet koud en wel super gezellig.
Alleen we besloten wel van tafel te veranderen na ons eerste drankje, om de mensen naast ons meer ruimte te geven, want het was een groep jonge moeders met net geboren baby’s en hadden wat meer ruimte nodig voor de kinderwagens.
Bovendien hadden wij zoiets als er eentje gaat huilen, dan gaan ze allemaal, kunnen we beter een beetje afstand nemen ( maar dat zeiden wij er niet bij ).
Ik werd netjes thuis opgehaald en na de lunch ook weer netjes thuis afgezet, echt als een dame behandeld.
Ik zou zeggen, het was een geslaagde gezellige middag. Het was zo gezellig, dat we al een datum hebben gepland om het te herhalen.
Ik denk dat ik de eerste stap al gezet heb, om stapje voor stapje steeds meer ( leuke ) dingen te doen. Het kost mij veel kracht, moed en energie om naar buiten te gaan en iets te ondernemen, maar als ik het eenmaal gedaan heb, dan merk ik wel, dat het mij goed doet.
Eenmaal weer thuis ben ik met Max even gaan lopen, zodat hij een beetje rustig werd, hij was een beetje te enthousiast dat ik weer thuis was.
Na het lopen met Max, ben ik lekker onder de douche gegaan. Ik wist dat als ik op de bank ging zitten, ik in slaap zou vallen. Als ik wijn drink, dan word ik eerst heel vrolijk ervan en daarna val ik in slaap. Ik wilde niet in slaap vallen. Eigenlijk zou ik helemaal geen alcohol moeten drinken met de medicijnen, ik weet het. Maar voor die ene keer dat ik het doe, trek ik mij er eigenlijk niet zoveel er van aan. Ik wilde de make- up van mijn gezicht af, haarlak uit mijn haar en lekker weer een slobber trui aan, dus heb ik dat gedaan na het uitlaten van Max.
Ondertussen was het eigenlijk al tijd voor het avond eten maar ik had geen trek dus ik heb niet meer gegeten.
De laatste tijd eet ik sowieso wat minder, er mogen wel een paar kilootjes er van af, alleen zodat ik mijn spijkerbroeken dicht krijg.
Rond een uur of acht heb ik Max nog een keer voor het laatst uitgelaten, en na het innemen van mijn avondmedicatie, sliep ik heel snel.
En na een avond redelijk geslapen te hebben, begin ik weer aan een nieuwe dag.
Een beetje trots op mezelf kan ik je vertellen, dat ook vandaag, ik niet de hele dag thuis heb gezeten onder een dekentje.
Ik ben met mama mee geweest boodschappen doen. Ze moest aardappelen en nog een paar zware dingen meenemen, dus dan heb ik haar gebracht met de auto. In de winkel had ik het wel een beetje moeilijk, en wilde ik alleen maar zo snel mogelijk naar huis. Het was niet druk in de winkel, maar ik vond het wel te druk. het waren te veel indrukken die op mij afkwamen.
In de middag ben ik even aan de gang geweest met mijn creatieve pop, maar niet heel lang. Ik merkte wel dat ik even mijn rust moest pakken. Ik denk dat ik het nu nog 1x moet laten drogen en daarna wel klaar is om kleur te geven. Tenminste, dat hoop ik, want ik heb er meer werk aan, dan ik in principe had gedacht dat ik zou hebben.
Toen ik eenmaal weer op de bank zat, heb ik contact met het Spaanse consulaat opgenomen, om een afspraak te maken, om de paspoort van nichtje Vanety te verlengen.
Ik had vandaag ook moeten bellen om een afspraak te maken voor de APK van mijn auto, maar eerlijk gezegd ben ik het helemaal vergeter. Toen ik er aan dacht, was het eigenlijk al te laat en waren ze gesloten. Ik zal morgen wel even bellen. Ik weet sowieso dat de auto nieuwe voorbanden nodig heeft, dus ik heb een foto van mijn banden gemaakt en naar Adriaan geappt zodat hij voor mij kijkt hoe duur zo ongeveer zijn.
En dit was dan mijn dag voor mij voor vandaag. Ik blijf mijn best doen, en dit pad te blijven volgen. De deuren te sluiten die gesloten horen te zijn. Het verleden in het verleden laten, vergeten wat er vergeten moet worden. En beetje bij beetje vooruit te kijken.
------------- WEES DE VERANDERING DIE JE IN DE WERELD WIL ZIEN GEBEUREN -------------
😎 Topper. mvg KJ