top of page

Home Alone (Dag 3) & (Dag 4)


Lieve Dagboek,



Ik ben er weer, op een nieuwe zonnige dag. De temperatuur is een beetje gedaald, maar het zonnetje blijft gelukkig schijnen. Dat betekend dat onze energie niveau nog steeds goed is, misschien een beetje gedaald maar nog steeds boven gemiddeld. Dus dan maken wij daar op zo een mooie zonnige dag als vandaag gebruik van.


De dag begon natuurlijk lekker vroeg, maar dat is geen nieuws meer. Omdat er gisteren op de planning had gestaan om met Max een grote wandeling te maken, maar wegens mijn gesprek in Zaandam was dat niet door gegaan, hebben Max en ik het vandaag wel gedaan.

Wij zijn niet naar Het Zwet in de Wormer geweest maar wij zijn vanuit huis naar Kwadijk wezen lopen via de dijk. Wij hebben het lekker vroeg in de ochtend gedaan.

Vandaag was het sowieso niet zo warm als gisteren, dus Max kon het makkelijk aan. 

Het heeft ons allebei wel goed gedaan om even een lange wandeling te maken. Even lekker de natuur in.


Vandaag was het natuurlijk vrijdag, dus dan had ik mijn vaste eters thuis. Mijn dochter en haar vriend R., het is altijd gezellig als ze er zijn. In de ochtend ben ik nog even naar de supermarkt gegaan om nog wat dingetjes te halen voor het eten en ik heb er voor gezorgd dat het eten klaar was voordat ze kwamen, zodat ik dan gezellig bij ze kan zitten als ze er zijn en niet in de keuken bezig hoef te zijn, als zij er zijn. Dat is een beetje ongezellig. Vandaag kwamen ze ook eerder, dus dat was nog leuker.


Ik sprak vandaag via de app een goede vriend van mij, ik denk wel dat het 1 van mijn beste vrienden is, M.S. Tenminste zo beschouw ik hem. Wij kennen elkaar al zo lang, sinds ik 18 jaar was. Wij zien elkaar eigenlijk bijna nooit, maar spreken elkaar soms, maar als ik iets heb, dan weet ik dat ik bij hem altijd een luisterend oor kan vinden, wat heel fijn is. 

Nu weet ik dat zijn mijn moeder, wie ik ook ken, best wel oud is en het gaat niet meer zo goed met haar.

Maar gisteren vertelde hij, hoe slecht het echt met haar gaat en dat zij het wel goed vind zo, en dat zij er vrede mee heeft. En toen ik dat hoorde, werd ik zo overwhelmed met verdriet, dat ik het niet kon laten om een paar traantjes te laten. Ik zei het ook tegen hem.

Ik weet natuurlijk dat zij best wel oud is, maar toch kon ik het niet laten om zoveel verdriet te voelen. Ik zei tegen M.S. dat ik mij haar herinnerde van toen wij samen werkten bij de Twee Gebroeders, dat was vroeger een Groentezaak op Het Gildeplein in Purmerend, ik was toen 18 jaar en zij kwam soms wat halen of gewoon gedag zeggen. M.S, zei ook tegen mij en hij had gelijk:" Dat zijn de herinneringen die je moet koesteren, de mooie herinneringen", en dat doe ik ook.


Maar niet alleen met dit, eigenlijk met alles wat wij mee maken dat minder leuk is in ons leven. Wij zouden moeten proberen de leuke momenten eruit te halen en die koesteren.


Vandaag begon Reuring in het Leegwater park, dus eigenlijk is dat het einde van  Reuring, want daarmee sluit Reuring ieder jaar af, met het feest in het weekend in het park. Maar vandaag ben ik niet gegaan.

Om nou drie dagen achter elkaar te gaan, is nou een beetje te veel van het goeie. Ik ben de jongste ook niet meer.


Ik had A. en T.I. uit de Wormer met hun gezin gevraagd of ze mee gingen. Ik had A. begin van de week geappt om te vragen of ze mee wilden gaan, want wij hadden al een paar keer gezegd om af te spreken, maar het kwam er nooit van, dus dit leek mij wel een mooi gelegenheid. Ik zei ook dat ik ze kon ophalen met de auto, want ik weet dat ze anders misschien met het openbaar vervoer zouden moeten en dat is ook een heel gedoe.

Bovendien naar Reuring kan de jongste ook mee, niet wetende dat de oudste zoon van A. ook bij hun op bezoek is. En ze reageerde heel enthousiast, wat ik echt erg leuk vond.

Dus ik appte haar de website zodat zij het met T.I. besprak en dan zou zij mij terug appen om te zeggen of ze zouden mee gaan en hoe af te spreken.

Omdat ik niks had gehoord, dacht ik dat ze misschien toch niet mee wilden. Ik wilde ze niet nog een keer vragen zodat zij zich niet verplicht zouden voelen. T.I. moest in de ochtend werken, dus ik dacht dat ze misschien daarom ook niet zouden komen, misschien was hij moe na zijn werk.

Maar ik kreeg vandaag een heel leuk bericht van A. dat als het goed was, zij wel mee zouden gaan, ze zaten alleen op haar oudste zoon te wachten, want die zat in Spanje en dan zouden ze morgen mij appen om de tijd af te spreken, Dus dat vond ik erg leuk.

Ik dacht meteen: "Iemand die mij niet verbannen heeft uit de Wormer."

Dus ik wacht morgen af, we zullen zien. Mochten ze om welke reden dan ook uiteindelijk niet mee gaan, heb ik besloten dat ik sowieso wel ga.


En weet je nog dat ik een tijdje terug, volgens mij was dat zelfs vorig jaar dat ik er over schreef. 

Ik kreeg een soort van een advies van een vrouw die een Post van mij had gelezen, ik had haar naam, Mariette B. genoemd in mijn Blog.

Zij reageerde toen op de Post niet via de Blog maar via Facebook, zij gaf o.a als advies dat ik het verleden achter mij moest laten. En ik reageerde terug, dat ondanks dat ik haar niet kon zij mij wel een aardige en lieve vrouw leek en voor de rest haar het beste wenste. (Haar en haar toenmalige relatie).

Ik wou alleen nu even kwijt, dat wij elkaar nu volgen ( "bevriend zijn") op Tik Tok. Het leven kan raar lopen soms, vind je ook niet? Ik ben ook niet zo moeilijk, over het algemeen kan ik het wel met iedereen vinden en met iedereen goed opschieten.


Ik dacht dat Max weer last van zijn huid begon te krijgen, maar het is vals alarm geweest. Hij heeft nergens last van en zijn huis ziet er nog steeds mooi uit.


Na een saaie periode met de Bitcoin gehad te hebben, lijkt de Bitcoin weer uit de dip zijn en begint nu weer beetje bij beetje te stijgen. Bitcoin lijkt weer de goede kant op te gaan. Ik hoop dat de tijd van: "Stop crying and start buying", nu wel voorbij is en dat die nu blijft stijgen. Zo niet, dan zullen wij gewoon op de lange termijn blijven kijken, wat wij sowieso al doen en bij elke dipje een koopje doen.


Ik heb in deze Post twee dagen samengevoegd, vandaar dat je hieronder Home Alone (Dag 4) leest.



Home Alone ( Dag 4)


Lieve Dagboek,



Ik zou willen dat al mijn dagen zoals vandaag waren. Ik kan zeggen dat ik vandaag een TOP dag heb gehad.  Het is al een hele tijd terug, dat ik zo een leuke dag heb gehad.


Terwijl ik vanmorgen, of ik zou bijna vannacht kunnen zeggen, dat niet had gedacht.

Ik was gisteravond best wel vroeg in slaap gevallen, zonder mijn avond medicatie in te nemen. En dat was echt niet slim, want ik werd vannacht wakker, rond een uur of half vier en kon niet meer slapen. Ik heb toen als nog mijn medicatie ingenomen, maar het heeft niet echt geholpen. Dus vannacht heb ik echt super slecht geslapen.


Om half zes liepen Max en ik buiten te wandelen.

Het nadeel vandaag was, dat juist vandaag wilde ik mij wel fit voelen want ik had natuurlijk afgesproken om naar Reuring te gaan. Dus na dat ik mijn ochtend taken had gedaan. 

Ben ik even gaan douchen, meteen ook even onder de zonnebank geweest en daarna ben ik een uurtje gaan liggen en heb ik uiteindelijk toch nog wel een uurtje kunnen slapen. Dat heeft mij wel goed gedaan, want toen ik wakker werd, was ik veel fitter. 


Ik kreeg toen een appje van A. dat ze wel kwamen om mee naar Reuring te gaan. Ik was meteen super blij.

Het betekende ook heel veel voor mij, ik denk niet dat ze zelf beseffen hoeveel het voor mij heeft betekend.

In principe zouden ze met de bus komen en ik zou ze bij het station ophalen, maar om de één of ander reden, waren er vandaag geen bussen naar Purmerend, dus heb ik ze maar thuis opgehaald met de auto. Ik vond het geen enkel probleem. 

Lekker cabrio rijden met dit mooi weer is niet echt een straf.

Het voelde wel even raar om bij hun in de straat weer te rijden, maar ben blij dat ik het gedaan heb.


Eenmaal weer in Purmerend dacht ik dat ik geen parkeerplek zou vinden bij Reuring, maar dat viel reuze mee, ik kon gewoon bij het Leeghwaterbad parkeren, dus dat was wel fijn.

Met het weer hebben wij geluk gehad, want het is de hele dag mooi weer geweest.

D. heeft zich ook vermaakt, want hij kwam een klasgenootje tegen, dus dat was leuk voor hem. Hij hoefde niet perse de hele dag bij ons volwassenen te zijn.

En wij hebben gepraat, gelachen, gedronken en gedanst, dus het was een geslaagde dag.

Het heeft mij in ieder geval heel veel goed gedaan, niet alleen omdat ik een ontzettende leuke dag heb gehad, maar ook omdat ze mij een beetje wakker geschud hebben. En mij uit mijn roze wolk gehaald hebben, wat ook echt nodig was en waar ik ze heel dankbaar voor ben.


Toen wij naar huis gingen, hebben wij nog turkse pizza met döner gehaald. Lekker ouderwets, dat deed ik vroeger ook, na het uitgaan gingen wij vaak shoarma eten. En dat hebben wij gezellig bij A. en T. gegeten.


Eenmaal weer thuis heb ik Max uitgelaten en toen ben ik meteen gaan slapen. Het duurde nog geen seconde of ik sliep al en dat zonder medicatie. Kwam natuurlijk door de alcohol en doordat ik best wel moe was.

De dag erna kon ik de kater wel voelen en had zelfs spierpijn. Maar hé, het was het echt allemaal waard.


Ik dacht eerst om zondag ook even een rondje langs Reuring in het park te doen, maar uiteindelijk heb ik het niet gedaan. Ik ben lekker rustig met Max thuis gebleven. Max was gisteren al de hele dag alleen thuis geweest.


En hier laat ik het dan even bij voor vandaag, binnenkort weer nieuws over mij.

De eerste dagen home alone, zijn goed gegaan. De nachten zijn ook goed gegaan.

Ik voel mij positief, en probeer ook alle negativiteit te blokkeren. Ik ga de goede kant op en ik blijf er ook aan werken. Op het moment zit ik op een stijgende lijn.

Ik kan je verzekeren dat er spannende tijden aankomen en ik ga ze allemaal met heel veel positiviteit en zin tegenmoet.

 

Love you !! 💋🐾🩷🍀😇😈



--------------------- JOU PAD HOEFT NIET LOGISCH TE ZIJN VOOR IEDEREEN --------------------

Comments

Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet

Add a rating
bottom of page