Lieve Lezer,
Welkom op een nieuwe dag van Januari van 2025. Een dag vol nieuwe kansen en allerlei nieuwe uitdagingen die ons het leven weer voor de voeten gooit.
Maar het maakt niet uit wat het leven ons voor de voeten gooit, of hoe vaak wij uitgedaagd worden, wij gaan gewoon door. Want alles hoort er gewoon bij.
Krachtiger dan ooit ga ik voor niks en niemand meet aan de kant.
Zoals ik al vaker heb geroepen 2025 is mijn jaar! Dus kom maar op, laat het maar gebeuren. Het ergste is al voorbij, van af nu kan het alleen maar beter worden.
Ik voel mij goed, vrolijk en gelukkig. Ik ben sterk en heb het gevoel dat ik de hele wereld aan kan en daarvoor helemaal niemand nodig heb. Ik voel mij krachtig!
Ik heb dit jaar een boost van positieve energie gekregen. Ik ga niet meer door het leven als een slachtoffer want dat ben ik zeker niet. Ik wil ook niet dagelijks alleen maar overleven.
Van af nu ga ik leven!
Nee..... Ik ben een een strijder. Een strijder die dagelijks een gevecht aan gaat en het gevecht ook gaat winnen. Maar ik strijd niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen die het zelf niet kunnen.
Op mijn eigen manier verbreek ik het Taboe dat heerst op Mentale gezondheid. En ik probeer anderen te inspireren en motiveren om hetzelfde te doen.
Ik praat makkelijk en zonder Taboes over mijn eigen mentale gezondheid om de deur te openen zodat anderen makkelijker kunnen volgen. Want geloof mij, er over praten helpt en het kan zelfs een leven redden. Met zoiets simpel als het dialoog en begrip kun je zelf een leven redden, vind je dat niet de moeite waard om te proberen?
Op mijn eigen manier probeer ik liefde te verspreiden en deze soms harde en lelijke wereld een heel klein beetje mooier en liefdevoller te maken. "Love no Hate."
Ja ik ben op het moment erg positief, dat klopt. En het klopt dat ik dat heel vaak heb geroepen en na een paar dagen weer een Post heb geschreven waarin ik vertelde dat het helemaal niet meer ging. En tuurlijk ben ik er nog niet, nog lang niet. Ik heb dit gevecht met mezelf, mijn Monsters en Demonen nog lang niet gewonnen. Tuurlijk zal ik een terugslag krijgen, dat weet ik. Maar het is niet meer, 1 stap vooruit en 2 achteruit. Daar ben ik al voorbij. Ja, het is nog steeds druk in mijn hoofd. En ik zal nog af en toe in de Duisternis belanden. Maar nooit meer in de Duisternis waarin ik afgelopen jaren gezeten heb. Nee....
Dat niet meer. Ik loop vooruit en leer van de lessen die afgelopen jaren het leven mij geleerd heeft.
Soms kijk ik nog even achterom en denk aan gisteren, maar dat is niet erg, dat mag en dat kan ik nu ook. Gisteren doet niet meer pijn.
Ik mag nu genieten van vandaag en naar morgen uitkijken, want er ligt heel veel voor mij dat ik eerst niet zag, waar ik nu naar uitkijk.
1 van de lessen die de tijd mij de afgelopen jaren mij geleerd heeft is dat wat, bij elkaar hoort, uiteindelijk bij elkaar komt en als het niet bij elkaar komt, dan hoorde het niet bij elkaar te zijn. Alleen soms zien wij dat of willen wij dat op dat moment niet zien. Maar gelukkig heelt de tijd alle wonden. En uiteindelijk krijgt alles een plekje in het leven. En iedereen krijgt wat hij of zij verdiend.
Zoals ik net zei, het is druk in mijn hoofd, maar druk in een positieve manier.
Ik heb heel veel creatieve ideeën en projecten in mijn hoofd, die ik graag wil uitvoeren. Zoals bijvoorbeeld ideeën voor schilderijen. Mijn vingers hebben behoefte om vies te worden met verf, ze vragen naar het vast mogen houden van penselen om zo kleurvolle
creaties op canvas te maken. Maar ik heb op het moment zoveel ideeën dat ik niet weet met welke ik zal beginnen. Wat ook een beetje stress geeft, want het blijft in mijn hoofd zitten.
Ik word in de ochtend wakker met ontzettend veel energie en dan rees ik door het huis, want ik wil van alles doen. Ik maak ook een lijstje van alles wat ik die dag wil gaan doen, helaas moet mijn lichaam nog even wennen aan dat ik zoveel wil doen en roept mij soms nog even terug en in de loop van de middag moet ik even pauze houden want mijn lichaam houdt het niet vol. Wat maakt dat de dag te kort voor mij is doordat ik zoveel wil doen in 1 dag en daardoor dingen niet op tijd af heb en achter raak.
Slapen gaat gelukkig goed en daar ben ik super blij mee. Mijn medicatie doet goed haar werk. Ik word misschien een paar keer in de nacht wakker, maar val daarna wel weer snel in slaap. In de ochtend word ik ook niet meer zo overdreven vroeg wakker, maar wel gewoon lekker vroeg. Mijn wandelingen in de ochtend met Max zijn ook niet meer zo emotioneel, zo af en toe krijg ik misschien nog een paniekaanval en vloeien de tranen weer, maar gelukkig is dat niet meer dagelijks.
Van de week dacht ik zelfs om even te gaan hardlopen met Max in de ochtend, ik had ook mijn sportkleding aangetrokken, maar eerlijk gezegd, kwam ik niet zo ver. In plaats van hardlopen zijn Max en ik een extra groot rondje gaan lopen. Het was koud, maar het deed mij goed, ik voelde mij goed. Ik betrapte mij zelf dat ik de hele tijd met een glimlach op mijn gezicht liep en van de hele normale en kleine dingetjes genoot die je normaal niet eens ziet. Ik genoot van de dauw op het gras, ik genoot dat Max los liep etc. Het leek als of ik in eens heel anders naar de wereld om mij heen keek. En dit zijn de dingetjes die ik moet blijven vast houden.
Op het moment hou ik mij ook dagelijks erg bezig met traden. Mijn winstpercentages zijn wel heel klein maar dat maat niet uit, zolang het maar geen verlies is. Ik zie het een beetje als werk vanuit huis. Ook de NFT's vind ik erg boeiend en ben ik mij daarin aan het verdiepen. Ik lees heel veel er over en probeer zoveel mogelijk erover te leren. Een tijdje terug heb ik het ook geprobeerd, maar toen had ik geen materiaal om zelf NFT's te maken.
Ik wil zelf NFT's leren maken samen met mijn goede vriend Kilroy. Ik heb heel veel prachtig materiaal van hem gekregen, om prachtige NFT's te maken.
Voordat wij deze op de markt zetten, wil ik ook een website maken, was een idee van Kilroy.
Daar willen wij ook de gemaakte NFT's laten zien. En dan is het misschien ook leuk om bij ieder gemaakte NFT wat uitleg te geven, hoe die tot stand is gekomen. De eventuele verkoop zou dan niet via de website zijn maar via de digitale markt. En de betaling zou via digitale coins gaan. Maar daarover zal ik veel meer vertellen aan de hand dat ik er mee bezig ben.
Via de website zal de kunst van Kilroy ook veel meer aandacht en bekendheid krijgen, daar wil ik de website ook voor gebruiken. Zo kan iedereen van zijn digitale kunst genieten.
Mensen zouden dan tussen al zijn gemaakte kunst zelf hun NFT kunnen bestellen of eventueel laten maken.
Als ik je nieuwsgierig heb gemaakt naar zijn kunst dan kun je lid worden van onze privé Facebook-groep, Artist Zonder Grenzen. Of je volgt Kilroy Marley op Facebook.
Ik heb mijn eerste les van Kilroy al gehad. Ik was vorige week bij hem, waar wij samen er een gezellige middag van hebben gemaakt. Het is voor mij ook een leerzame middag geweest. Ik moet nu zelf heel veel gaan oefenen, zodat ik een beetje begrijp hoe alles werkt en weet wat ik allemaal kan maken. Want de mogelijkheden zijn oneindig.
Ik zal natuurlijk nooit zo goed worden als Kilroy. "The Master himself," maar 1 ding is wel zeker, ik zal mijn uiterste best doen, om een goede leerling te zijn. Ik zal proberen om zo goed mogelijk te worden en mijn leraar trots te maken. Met de tijd (jaren), hoop ik dat als ik iets maak, wel te zien is wie mijn leraar is geweest.
Ik heb al wel een digitale handtekening. Kilroy maakt zijn kunst af met een klein zwart hondje rechts onder zijn kunst. De mijne zal een zwart olifantje zijn.
En mijn naam als Kilroy sister is, Kilroy Adira. Adira is een Arabische naam voor meisjes. De betekenis ervan is sterk, held.
Afgelopen jaren heb ik helaas een aantal goede vriendschappen door allerlei redenen verwaarloosd. Sommige door mijn medisch dossier, of doordat ik verkeerde keuzes maakte, of mijn relatie liet het niet toe, ik maakte er geen tijd voor, of simpelweg omdat ik niet zo een goede vriendin ben geweest. In 2025 hoop ik de kans te krijgen sommige van deze vriendschappen weer terug te krijgen. Met sommige heb ik al contact gehad en het is als of we elkaar gisteren voor het laatst zagen, met anderen heb ik al afgesproken om elkaar binnenkort op te zoeken. Het bewijst mij weer, dat kwaliteit beter is dan kwantiteit. En echte vrienden hoef je niet elke dag te zien om te weten dat ze er zijn. Zelfs hierin brengt 2025 veranderingen.
Ik weet niet wat deze Post heeft, maar ik heb het 3x opnieuw moeten schrijven. Dus dit is de derde keer dat ik het schrijf, ik heb het 2x per ongeluk verwijderd in plaats van op te slaan.
En ik zat te kijken naar de grafieken van de Blog, hoeveel volgers lezen het, waar komen ze vandaan, hoe komen ze bij Carmen's Journal terecht etc. Ik vond wel mooi om te zien, dat de aantal lezers beetje bij beetje groeit en dat ik ook volgers heb uit andere delen van de wereld.
En hiermee stop ik voor vandaag en sluit ik hiermee deze Post.
Ik wil je bedanken voor je aanwezigheid en voor het lezen van mijn woorden. Weet dat aan de andere kant van je scherm iemand je heel veel liefde en kracht zend, vergeet niet dat je niet alleen bent in je gevecht.
Love you all! 💋🍀🩷🐾
Let's Spread Love! 💞
Let Love Rule! 🫶
------------------- JOUW PAD HOEFT NIET LOGISCH TE ZIJN VOOR ANDEREN -------------------
Comments