Lieve Lezer,
En dan zijn wij weer aangekomen op zondag. Zoals ik altijd zeg, voor mij, begin van de week.
Een week vol nieuwe kansen en nieuwe uitdagingen. En hoewel ik de week niet zo best begin, geef ik niet op, zet ik door en hoop ik, op een beter vervolg.
Want zoals je weet, leef ik in een achtbaan, die door het spookhuis gaat op weg naar het sprookjesbos. En hoopt op een einde zoals in de sprookjes.
Vannacht wel rustig geslapen, een paar keer wakker geworden. Volgens mij sliep ik gisteren al best wel vroeg, maar ik kan het mij niet herinneren hoe laat.
De medicijnen doen mij steeds meer dingen vergeten.
Als ik soms in de middag even in slaap val, dan word ik vaak een beetje verward wakker, dat ik niet weet, of het de volgende dag in de ochtend is, of dat het dezelfde dag is, en soms weet ik niet eens goed waar ik ben. Het duurt een paar tellen voordat ik alles weer goed door heb.
Zondag Kerkdag, waar wij als brave katholieke gelovigen, braaf naar de kerk gaan om het woord van de Heer te horen, om samen te bidden, als we iets verkeerds gedaan hebben, samen vragen om vergeven te worden, waar we samen bidden voor anderen maar ook voor ons zelf, waar we samen zingen, waar we samen geloven enz. enz.
Elke zondag weer.........Elke zondag, maar vandaag niet.
Vandaag ben ik niet gegaan, of de Heer daar blij mee zal zijn weet ik niet, dat moet nog blijken, ik merk het wel. Ik denk niet dat ik veel meer gestraft kan worden, dan dat ik al gestraft word. Bovendien bidden doe ik toch wel, alleen dan thuis, en tegenwoordig durf ik te zeggen dat ik helemaal geen zonden heb, in ieder gevel geen nieuwe. En zoals ik net zei, voor mijn oude zonden, ben ik genoeg gestraft.
Ik wilde vandaag niet gaan. Mijn emoties gingen vandaag alle kanten op. Hoe zal ik het zeggen, ik voelde mij vandaag o.a.......... Ik ben op zoek naar het juiste woord maar ik kan het niet vinden, baldadig, verdrietig, moe? Dat is niet echt het juiste woord maar komt wel in de buurt.
Max en ik liepen vandaag erg vroeg buiten, eerder dan normaal, de lucht was mooi, het was niet grauw en grijs maar licht blauw, je zag dat het zonnetje achter de wolken wilde gaan schijnen. En op het gras zag je nog de ochtenddauw, het was net een schilderij, zo mooi.
Tijdens de wandeling was het heel druk in mijn hoofd, ik voelde heel veel verdriet, boosheid, machteloosheid, ik weet het niet. Een beetje van alles door elkaar.
Ik ga er niet om liegen, Het Zwarte Monster bracht mij een bezoek en die had een lol, wil jij niet weten. Ik probeer hem te negeren, echt waar, maar het is moeilijk! Hij weet wat mijn zwakke plek is. En daar pest hij mij mee. Hij kent mij heel goed.
En eigenlijk ben ik daarom vandaag niet naar de kerk geweest, ik heb wel naar Het Zwarte Monster geluisterd: " Het heeft geen zin," zei die. "Je gebeden worden niet gehoord, niemand zal je helpen." En hij heeft ook gelijk, mijn gebeden worden ook niet gehoord. De Heer heeft het druk met belangrijkere dingen in de wereld dan ik.
Wij mensen hebben een zooitje gemaakt van deze wereld die hij voor ons gemaakt heeft.
Ik blijf wel gewoon bidden elke dag en mijn kaarsje aansteken voor de mensen die mij lief zijn, ik word niet geholpen maar misschien de mensen die mij lief zijn wel.
Na mijn gejank tijdens mijn ochtendwandeling met Max, ben ik in de tuin aan de gang gegaan met Clara, mijn dikke dame project.
Om half acht stond ik in de achtertuin voor de laatste keer Clara te schuren, zo wordt het stil in mijn hoofd. Ik hoop binnenkort aan de gang te kunnen gaan met de echte kleuren.
Schuren heb ik in de tuin gedaan. Zolang ik bezig was, voelde ik de kou niet, maar toen ik klaar was, voelde ik het in mijn handen, mijn vingers waren helemaal stijf van de kou. Ik ben ook pas naar binnen gegaan toen ik helemaal klaar ermee was. Ik heb haar schoongemaakt.
Gewacht tot dat ik geen pijn meer had in aan mijn handen en dat ik weer mijn vingers kon bewegen en toen ben ik met de grondverf aan de gang gegaan. Dat heb ik wel binnen gedaan. Wat vind je ervan? Is ze mooi, of is ze mooi? Als je haar nu al mooi vind, wacht maar tot dat ze helemaal klaar is. Dan pas is ze echt mooi!
Maar goed dat ik mijn afspraak om naar Brabant te gaan vandaag afgezegd had, want anders was het niet echt goed gekomen vandaag.
Ik heb ook afgezegd om vandaag voor een nieuw laptop te gaan kijken en Paloma en Robbin komen ook niet eten. Het is even verschoven naar volgende week. Zo kan Paloma ook lekker uitzieken.
Ik heb vandaag een zware dag gehad. Maar het is mijn eigen schuld, ik maak het mezelf zo moeilijk. Zoals ik het vaker gezegd heb, ik ben mijn grootste vijand, ik maak mezelf gek.
Ik heb vandaag ook helemaal niks kunnen doen, op Clara na, vanmorgen vroeg dan. Voor de rest heb ik de hele dag op de bank onder een deken gelegen, en zelfs slapen in de middag lukte niet.
Lang leve Netflix zou ik zeggen.
Ik heb vandaag weer overleefd en met goeie hoop en positief neem ik weer afscheid voor vandaag.
---------------------- YOU LEARN MORE FROM FAILURE THAN FROM SUCCES ---------------------
Comments