Lieve Dagboek,
Welkom op een nieuwe dag van Carmen's Journal. Een nieuwe dag is begonnen, een nieuwe dag vol nieuwe kansen en nieuwe uitdagingen en ik ga ze allemaal vol nieuwe moed aan en ga ze dan ook allemaal overwinnen.
En ook niet zomaar overwinnen, ik ga ze met een Big Smile op mijn gezicht overwinnen.
En waarom? Omdat ik mij goed voel, omdat ik in mijn kracht sta, omdat ik mij sterk voel en misschien wel het belangrijkste, omdat ik weet wat ik waard zijn. En dat is heel veel.
Ik laat mij niet meer zomaar klein krijgen.
Nee....... Die tijd ligt achter mij. En ook al zullen er tegen vallen komen, want die gaan er komen.
Ik zal nooit meer zo diep zakken, als dat ik geweest ben.
Vroeg of laat zal ik dit persoonlijk gevecht overwinnen, dat beloof ik je!
En weet je een leuk liedje dat mijn huidige energie een beetje omschrijft? FAME.
Ken je het? Het is van vroeger. Het was een tv serie over een dansschool. Jeetje.......Nu ik dit zo zeg........ Krijg ik het gevoel dat ik heel oud ben, maar zo voel ik mij zeker niet.
Als je op het onderstaande linkje tikt, dan weet je wie ik bedoel.
En als je een beetje wilt lachen, dan moet je, je fantasie laten gaan. En je mij voostellen dat ik thuis dit liedje keihard heb aanstaan en met een houten paplepel in mijn hand door de huiskamer loop te springen, te dansen en proberen te zingen. Ik zeg expres "proberen,"
want als er iets is wat ik echt niet kan, dan is het wel zingen. Een kattengejank klinkt nog zuiverder dan mijn gezang.
En Max die loopt maar achter mij aan, want die begrijpt er helemaal niks van.
Gisteren de Column voor de Facebookgroep Artist Zonder Grenzen gepubliceerd. Het ging over de twee homo pinguïns die een ei hebben geadopteerd. Ik had het in het nieuws gehoord en het sprak mij zo aan, dat ik er over moest schrijven.
Het sprak mij misschien aan omdat het positief nieuws was. Weer wat anders dan al dat negatief nieuws die wij alleen maar te horen krijgen over oorlogen en geweld in de wereld waarin wij leven.
Nee.......... Als je vrolijk wilt worden, dan word je het inderdaad niet van het nieuws dat uitgezonden wordt op de tv.
Mijn autootje is ook helemaal klaar om kilometertjes te maken, heeft nieuwe schoentjes (bandjes) gekregen. Mijn goede en lieve vriend A.R. heeft meteen alles nagekeken, olie bijgevuld en dat soort dingetjes. Morgen voordat ik vertrek hoef ik alleen de tank vol te gooien. En dan alleen nog maar hopen dat het zonnetje goed schijnt, zodat morgen mijn avontuur met open dak kan beginnen.
Heerlijk, dak open, muziekje op, warm zonnetje in mijn gezicht en op naar een paar gezellige dagen.
Als ik naar mijn Weer App kijk, ziet het er niet al te best uit. Het geeft aan dat het bewolkt wordt met af en toe regen, maar ik blijf hopen dat omdat ik richting het zuiden ga, dat het daar wel wat zonniger is. De temperaturen zijn wel redelijk, dus dat is in ieder geval wel positief. Dus dan kijken wij maar alleen maar naar de temperaturen.
Onze mindset tegenwoordig is:" Only positif thinking."
Er zijn geen problemen maar uitdagingen.
Koffer heb ik ook nog niet ingepakt, ga ik straks even doen.
Ja....... Je hebt het goed gelezen, ik zei koffer. Ook al ga ik maar een paar dagen weg, moet ik een koffer mee, een kleintje, dat wel. Maar toch een koffer. Ik moet elke dag een ander jurk aan, misschien zelfs twee, 1 in de ochtend en 1 in de avond. Of misschien geen een en ben ik de hele dag in mijn pyjama,( of zonder) maar ik weet het niet. Dus moet ik er wel op voorbereid zijn. Verschillende schoenen mee, toilettas, ondergoed, bh's, en niet te vergeten al mijn medicatie. Bovendien mijn kleding kreukelt best wel veel en als ik dat zomaar in een tas stop, kan ik dat niet meer aantrekken en in de koffer kreukelt het bijna niet.
Vandaar dus............... Een koffer mee!
Oké, zal ik nu een beetje over mijn hoofd vertellen?
Zal ik ook over de bewoners in mijn hoofd vermelden?
En zal ik over mijn roze wereld vertellen?
Mijn roze wereld is " work in progress." Dus er wordt aan gewerkt.
Ik werk er heel hard aan, en het gaat de goede kant op.
Ik vul mijn wereld (my pink world) met heel veel liefde en liefdevolle mensen.
De juiste mensen die ik om mij heen wil hebben. Er zijn mensen vertrokken, maar anderen zijn er bijgekomen. Er zijn zelfs mensen D. en E. bijgekomen, die ik helemaal niet zag aankomen, waar ik heel veel steun aan heb. En waardoor ik ook erg gemotiveerd wordt.
Mijn hoofd.....................En de bewoners er in.............................
Ze zijn er nog steeds, zijn ook niet van plan om weg te gaan!
Maar ze zijn rustig, niet stil, maar wel rustig. Op het moment zijn er geen pesterijen en word ik met rust gelaten.
Ik voel ook niet zoveel druk in mijn hoofd en het is er ook niet zo donker meer. Het lichtje begint steeds meer te branden, waardoor de Duisternis steeds verder weg lijkt te zijn.
De nachten gaan te vaak nog steeds niet goed. Ik word te vaak wakker of slaap helemaal niet. Dat is wel een dingetje, want ik heb daar wel medicatie voor en de dosis is ook best wel hoog.
Het rare is dat de dag dat ik niet goed heb uitgerust de nacht ervoor, ik niet overdreven moe ben of zoiets.
Maar goed, ik ben al blij met de stappen die ik aan het maken ben en vooral dat mijn Duisternis niet meer zo donker is. Laat ik het zo zeggen, ik ben best wel trots op mezelf.
Ok, ik weet wat je, je afvraagt. Vraag het maar, je weet het.
No Taboes hier bij Carmen's Journal!
Ik vertel al heel lang niks meer over mijn doodwens. Hé, je mag er best naar vragen, ik ga je gewoon eerlijk antwoord geven. Want als ik 1 ding wel ben hier bij Carmen's Journal, dan is het glas helder zijn.
Vergeet niet dat mijn doel is om het Taboe te doorbreken wat heerst op mentale gezondheid. Zodat er meer begrip is naar elkaar toe, en zodat wij elkaar beter kunnen helpen.
Mijn doodwens ? Die is er, het is niet weg. Ja het klopt, ik ben vrolijker. Ja het klopt, op het moment ben ik niet meer zozeer aan het overleven, maar aan het leven.
Ik leef dag bij dag. Ik denk niet aan morgen, ik kijk naar vandaag en zie wel wat morgen mij brengt.
Ik weet dat het heel tegenstrijdig klinkt met wat ik net boven geschreven heb, hoe sterk ik mij voel en dat ik in mijn kracht sta etc. Ik ben mij daar zeer bewust van en toch is het niet helemaal tegenstrijdig.
Op het moment is Max nog steeds bij mij en ik heb een belofte met Max en die ga ik hoe dan ook nakomen.
Dus is mijn doodwens niet actief op het moment. Wat wil ik daarmee zeggen?
Dat ik er niet mee bezig ben, dat ik niks aan het plannen ben. En dat ik niet dagelijks bid om het leven te mogen verlaten.
Mijn doodwens is nu passief. Ja, ik denk aan de dood. Maar ik denk niet aan mezelf van het leven beroven.
Maar als er nu iets zou gebeuren, zou ik er wel vrede mee hebben, dat is het verschil.
En geloof mij, dat is een heel groot verschil.
Door dat verschil, zou ik bijna kunnen zeggen, dat ik gelukkig kan zijn.
Ik weet dat het moeilijk te begrijpen is. Mentale gezondheid is ook heel moeilijk te begrijpen. Daarom moeten wij met elkaar blijven communiceren. Wij moeten het gesprek samen aan gaan, ook met onze jongeren.
Communicatie en liefde dat is het beste medicijn! Vergeet niet dat het een leven kan redden. Verbreek het taboe!!!!!
En met deze laatste woorden sluit ik af voor vandaag. Dank je wel, voor de tijd die je genomen hebt om mijn woorden te lezen. Ik hoop dat je er een beetje van genoten hebt en dat je blijft terug komen.
Keep shining and spread the love 💞🫶
Love you all !!🩷🐾💋🍀😈😇
-- BLIJF NIET TE VEEL STAREN NAAR DE GEHELE TRAP. ZET GEWOON JE EERSTE STAP --
Hallo vriendin M…ga lekker genieten van je tripje…met je bolide ben je er in een wipje Niets zo veranderlijk als het leven is ook het weer…de ene minuut zonnig en heerlijk…het andere moment regen dat maakt het niet begeerlijk…maar na de regen komt de zon… je komt uit een periode van heel slecht weer…en zie nu,verschillende mensen om je heen zorgen voor de ommekeer…verban de demonische gedachten uit je hoofd…er zijn mensen om je heen die van je houden welke je van hun levens vreugde berooft…leven is een gift niet voor iedereen weggelegd …al lijken nare gebeurtenissen je dat te ontnemen onterecht…iedereen nu om je heen is blij dat zelfs God tegen jou zei…Mamen wat doe je hier bij mij?……