Lieve Lezer,
Hier ben ik weer, met een nieuwe Post en mijn positieve Fibe. Ja… Ja, je leest het goed, mijn positieve Fibe, want daar bevind ik mij nog in en daar ben ik erg blij mee.
Tot nu toe als ik merk dat mijn hoofd de verkeerde afslag wil nemen, is het mij gelukt om mezelf te corrigeren en op de juiste weg te blijven.
Ik blijf de roze olifantjes volgen.
Ondanks dat ik vannacht helemaal niet geslapen heb. Ik denk dat ik gisteravond ongeveer rond elf uur in slaap viel, ik had mijn avond medicatie wel op tijd ingenomen. Rond kwart voor twee in de nacht werd ik wakker en kon ik niet meer slapen. Dus ik heb maar een paar uur geslapen, wat ik in de middag wel merkte. Ik was erg moe en ben maar even gaan liggen en heb een paar uurtjes geslapen. Had ik echt nodig!
Schilderen op canvas is duidelijk niet meer mogelijk, de schilder in mijn is vermoord. Ik blijf proberen haar terug te halen, maar het wilt maar niet lukken. En voor mijn herstel is het ook niet goed om daarin te blijven te hangen. Dus moet ik maar accepteren dat ik het gewoon niet meer kan en moet mijn creativiteit maar op een andere manier zien uit te drukken. En zoals je ziet lukt dat wel aardig.
Ik ben deze dikke dame aan het restaureren. Eerste fase is al af. Goed schoongemaakt, oude verf is niet meer zichtbaar, alle gaten zijn gevuld, nieuwe eerste laag zit er helemaal op tweede laag zit er gedeeltelijk op.
We gaan er vandaag weer aan werken, dan een paar dagen goed laten drogen, schuren en een vrolijk kleurtje geven. ( Zal er wel meer dan 1 worden )
Ik ben er nog niet helemaal over uit, of ik er een lamp van ga maken.
En het Blog blijf ik gebruiken om mijn emoties kwijt te raken.
Ik laat het schilderen in het verleden achter en daarmee sluit ik samen met mijn vorige Post een heel klein hoofdstuk van mijn leven af.
Onthoud de datum vrijdag 13 Oktober 2023, ik weet het. Het is vrijdag de 13de. Voor sommige zou dat een ongeluksdag zijn, maar nummer 13 is mijn geluk nummer, dus daarom kies ik vrijdag 13 Oktober 2023. Niet vergeten………Onthoud deze datum goed!
Dit is de datum van een hele nieuwe hoofdstuk in mijn levensboek.
Er is tegen mij gezegd door iemand die mij helemaal niet kent, 1 kant van het verhaal heeft gehoord en al een ( verkeerde ) oordeel over mij heeft, dat ik moet stoppen met in het verleden leven, ik weet niet of dit gezegd is om mij pijn te doen, of dat diegene het goed bedoelde, maar ik ga altijd van het goede van de mensen uit, dus dat doe ik nu ook. Ik leef niet, iets dat dood is kan niet leven, ook niet in het verleden. Ik heb een lichaam dat leeft, waarvan de binnenkant dood is.
Het verleden ligt achter, kan je niet meer terug halen, moet je ook niet willen.
Ik moest alleen iets afsluiten voor mezelf, en dat heb ik gedaan met de laatste Post, waarin ik laat zien dat er geen pogingen zijn geweest tot vergiftiging, geen echte aangifte is geweest, geen echte forensisch onderzoek is geweest etc ( als ik het wel gedaan zou hebben, dan zou diegene dood zijn geweest ), dat ik nooit ben vreemd gegaan tijdens de relatie, ( het zijn allemaal waan ideeën geweest) dat ik niet degene ben die met jongere jongens ga, maar iemand heel dichtbij hem. Drugs, of beter gezegd, misbruik van drugs maakt meer kapot dan je lief is. Ik had heel veel schade aan kunnen richten binnen de familie om alles te vertellen wat mij in vertrouwen is verteld en in plaats daarvan, heb ik ervoor gekozen om mijn mond te houden. ( Ik heb veel te veel respect voor de persoon die het verteld heeft) Maar ik ben niet de eerste die van ( poging tot ) moord word beschuldigd binnen de familie.
Maar goed……Wat ik dus wilde zeggen, want ik dwaal een beetje af, een beetje boel.
In deze positieve Fibe waarin ik mij momenteel in bevind, probeer licht en leven in de binnenkant van mijn lichaam te brengen. En dat doe ik samen met de roze olifantjes in mijn hoofd, en dat doe ik niet door in het verleden te blijven hangen zoals er beweerd wordt, en ook niet door naar de toekomst te kijken, want die is nog niet verzekerd. Dat doe ik alleen door in het heden te leven en kleine stapjes te nemen.
En iedereen die mij uit de positieve Fibe probeert uit te halen, verwijder ik meteen uit mijn heden.
En daarom zei ik net hierboven, onthoud vrijdag 13 Oktober 2023, want dat is de dag dat mijn nieuwe hoofdstuk is begonnen.
Ik zeg niet dat het meteen allemaal goed is, en dat ik helemaal geen terug vallen ga hebben en van af nu super happy ga zijn. Nee…… zo werkt het helaas niet. Zoals ik net zei, ik leef van dag tot dag. Ik leef in het heden. Maar ik wil meer mijn best doen en ga meer durven te plannen, ook al zeg ik het later op het laatste moment af, maar zoals Gerard laatst tegen mij zei, alleen het plannen ervan is al leuk, de voorpret. En hij heeft ook gelijk.
Misschien moet ik wat beter luisteren als ik een goed advies krijg van mensen die het goed met mij voor hebben en echt om mij geven.
Zo heb ik al twee dingetjes in mijn agenda genoteerd. 29 Oktober in de P3 in Purmerend, en Mel vertelde over 9 December in de Markthal in Purmerend, Silent Disco, dat lijkt mij echt leuk, hiervoor moet ik de kaartverkoop in de gaten houden, maar denk wel dat ik er naar toe ga.
Ik wil ook even wat recht zetten, want wil niet dat er misverstanden zijn.
Ik heb in een Post Margreet genoemd, ( vriendin van Jerry ) en zei dat zij mijn Sociaal Media keek en nooit wat zei. Bij deze, rectificeer ik. Want later reageerde zij op mijn Post via Facebook. En ze zei inderdaad dat ze op mijn Sociaal Media keek. Een mooie en aardige dame trouwens. Als laatste hier over zou ik nog tegen haar zeggen dat, ik hun alle geluk van de wereld wens samen, en zoals ze in de sprookjes zeggen: “ze leefden nog lang en gelukkig”.
Ik weet niet of het door het Blog komt, of dat het puur toeval is, maar vrijdag middag kreeg ik een appje van Ellis. Ik heb geen contact met haar gehad sinds ik niet meer in Huizen woon. Oh nee…… dat is ook niet helemaal waar. Na dat ik weg was uit Huizen heb ik nog een paar maanden contact met haar gehad, maar daarna nooit meer. Ze heeft mij ook niet gewaarschuwd toen haar moeder overleed een paar jaar terug. En nu uit het niets, reageerde zij op mijn Whatss app foto die ik op mijn status heb, samen met Max. Eerlijk gezegd, was ik er zo van in de war, dat ik twee moest kijken wie het was. En uiteindelijk nog geen antwoord gegeven heb. Misschien dat ik als nog even gedag zeg, is wel zo netjes.
En dit was het alweer voor vandaag, binnenkort ben ik er weer. Ik ga nu even lekker douchen, lekker onder de zonnebank en weer aan de gang met mijn creatie.
DOEI.... DOEI....
-------------------------------------------- LIEFDE OVERWINT HAAT ------------------------------------------
コメント