Goedemorgen, goedemiddag, goedenavond, goedenacht
Maakt niet uit wanneer je komt kijken, in ieder geval, welkom lieve Lezer bij Carmen's Journal, welkom bij onze Blog.
Welkom bij deze nieuwe Post, deze nieuwe dag, vol op met nieuwe uitdagingen, die wij samen allemaal aangaan en bovendien ook allemaal gaan overwinnen. Want weet je wat? Samen...... Kunnen wij de hele wereld aan!
Wij beginnen de dag met kleine stapjes, wij plannen niks en zien wel hoe de dag verloopt. Wij gaan ook niet aan morgen denken. Alleen aan vandaag.
Waar hebben wij vandaag zin in?
Kijk jezelf in de spiegel aan, je kan het, echt waar.
Zeg het tegen jezelf: " Ik kan het." Schaam je niet, zeg het nog een keer.
"Ik kan het." Schreeuw het maar, kan jou wat schelen. "IK KAN HET."
He........ Als ik het kan, kan jij het zeker. En vergeet niet, ik ben bij je. Je ziet mij niet, maar ik ben er wel, en samen gaan wij deze dag doorkomen.
Weet je wat mij ook helpt? Muziek. Ik ben nu bijvoorbeeld, terwijl ik aan het schrijven ben, muziek aan het luisteren van Suzan & Freek. Nu moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat ik vandaag naar deze muziek kan luisteren omdat het wat beter met mij gaat. Een maand geleden kon ik niet naar dit soort muziek luisteren, want dan zou ik alleen maar huilen. Nu luister ik er anders naar.
Maar als het niet zo goed met mij gaat, helpt muziek ook. Een ander soort muziek, en dan heel hard aanzetten en erbij dansen tot dat je niet meer kan, dan haal je alle negatieve energie uit je lichaam. Probeer het, het helpt. Ook al huil je daarna heel hard, maar het lucht op. Klinkt raar, maar huilen helpt, als je voelt dat de tranen komen, laat ze lekker gaan, het zal daarna opluchten
Probeer het, en laat mij weten of het jou ook helpt.
Ik was vanmorgen heel vroeg wakker, om half zeven waren Max en ik buiten aan het wandelen, het was donker en koud. Het heeft vannacht gevroren. Het was stil op straat. In de huizen zag je een enkele licht branden, van de mensen die beginnen wakker te worden om naar het werk te gaan.
Ik vond het eigenlijk een beetje raar dat ik zo vroeg wakker was, want de laatste word ik wat later wakker. Ik slaap wat later, neem mijn avondmedicatie wat later in, en bovendien is het in de ochtend nog zo donker, dat ik wat langer slaap. Maar vanmorgen ben ik met veel energie wakker geworden. Dus vandaar ook dat wij zo vroeg buiten liepen.
Ik heb veel schilderprojecten in mijn hoofd, ( nu ik weer schilder, denk ik eigenlijk alleen maar aan schilderen) gemaakte filmpjes moeten op You Tube, ik wilde deze Post schrijven, mails beantwoorden van de Blog, laatste Post en deze Post moet ik een beetje promoten, ik moet ook een beetje tijd besteden aan het traden van de digitale coins. Ik wil zoveel doen, dat ik het een beetje druk heb, want alles neemt best wel veel tijd in.
Ik mag niks afraffelen, voor alles moet ik wel de tijd nemen.
En weet je wat? Dat is harstikke goed, dat is een heel goede teken, dat ik het zo druk heb, of beter gezegd dat ik het mezelf zo druk maak.
Er is zoveel veranderd in mijn hoofd in de tijd dat offline ben geweest, het is echt niet normaal. De dagen die zo lang waren, zijn juist nu te kort voor mij.
Binnenkort nemen wij afscheid van het jaar 2023. Eerlijk gezegd kan ik niet wachten en ik hoop dat het jaar 2024 een beter jaar wordt dan 2023. Maar ik ga het nieuwe jaar in, zonder goede voornemens te maken, zonder toekomstplannen te maken.
2023 Is voor mij persoonlijk heel zwaar geweest, waar ik persoonlijk o.a afscheid heb genomen van veel mensen, van sommige had ik het zelf voor het zeggen, van anderen niet.
Ik heb wel afscheid genomen van iedereen waar ik niet gelukkig van werd. Ik heb voor mijn eigen geluk gekozen. En als egoïst dat ik ben, en als iemand dat over lijken gaat om haar doel te bereiken, moet ik zeggen, dat ik ontzettend trots op mezelf ben, dat ik voor mijn eigen geluk heb gekozen.
Ook al zou ik 2024 alleen in moeten gaan (wel met Max natuurlijk) dan nog, wil ik niemand in mijn leven hebben waar ik niet gelukkig van word.
In het hoofdstuk 2024 zullen er heel veel mensen niet voorkomen die altijd voorkwamen in vorige hoofdstukken van mijn boek.
Ik lijd al heel lang aan chronische depressie en, nou ja....... Je kent mijn medische dossier wel. Je weet wel alles wat ik heb, ik hoef het niet iedere keer te herhalen.
Maar weet je? Pas in 2022 / 2023 heb ik mij gerealiseerd hoe erg mijn gezondheid is. Ik heb er altijd heel luchtig over gedaan. Ook over mijn medicatie, altijd gedacht, dat ik ermee zou kunnen stoppen wanneer ik zou willen en dat er niks aan de hand zou zijn.
Weet je hoe fout ik het had?
Het is gewoon eng! Hoe fout ik het had.
Ik durf wel toe te geven dat ik verslaafd ben aan mijn medicatie en dat ik niet zonder mijn medicatie kan.
En op het moment dat ik mijn medicatie niet in neem en zelfs niet op tijd in neem, mijn hoofd haar eigen weg gaat.
Het beste voorbeeld is niet eens zo lang geleden. Vorige week was ik te laat met het bestellen van 1 van mijn medicijnen. Dus ik had 1 medicijn die ik 3x per dag moet innemen, in de middag niet ingenomen, en dacht van, ik ga dan heel vroeg slapen en dan heb ik er niet zoveel last van. De volgende ochtend moest ik er ook eentje slikken, maar ik had ze nog niet, dus ik kon ze niet innemen, ik kreeg ze pas in de middag en dat was maar goed ook, want het was heel zwaar om er zonder te zijn. Ook al probeerde ik in de tussentijd dat ik ze niet had zoveel mogelijk te slapen.
Die ochtend heb ik het zo zwaar gehad, zo ontzettend zwaar, ik was zo emotioneel, zo gevoelig. Ik wilde alleen maar huilen. Ik voelde mij zo rot. Ik dacht dat ik gek werd. Ik wilde schreeuwen, van het verdriet die ik voelde. Zo kwetsbaar!
Het Zwarte Monster kwam natuurlijk meteen op bezoek om mij zoveel mogelijk te kleineren, om het gevecht aan te gaan, hij wist dat hij op zo een moment makkelijk het gevecht wint. Gelukkig was de overwinning weer voor mij.
Geheugen gaat wel een beetje achteruit met de medicatie, maar goed dat hoeft niet altijd negatief te zijn. Zo vergeet je ook sommige dingen of mensen die je je niet wilt herinneren.
Dus niet!
Nee......... Helaas werkt het niet zo.
Helaas kan ik niet zelf bepalen wat ik wil vergeten en wat niet, anders zou ik het wel weten.
Ik zou een lijstje erbij pakken en beginnen met wegkrassen, ok, ik wil die en die vergeten en dat en dat........... Dat zou wel fijn zijn, vind je ook niet?
Ik heb nog steeds niks gehoord over wanneer mijn therapie over persoonlijkheidsstoornis
begint, ik heb met Zaandam gesproken en ik zit wel tussen de wachtende maar voor de rest weet ik nog niks, dat is wel een beetje frustrerend. Hoe langer het duurt voor dat ik begin, hoe later ik klaar ben.
Ik hoop handvaten uit de therapie te halen om met mijn emoties te leren omgaan, want nu is het als of ik een achtbaan leef. Emoties gaan alle kanten op.
Net zo positief als ik deze Post ben begonnen, net zo positief wil ik ook afsluiten en afscheid nemen voor vandaag.
En daarvoor wil ik het vandaag op een heel bijzonder manier doen. Ik heb hieronder een link voor je, kijk ernaar en zeg mij wat je er van vind. Het heeft mij kracht gegeven en ik hoop dat het bij jou hetzelfde doet.
Laten wij samen niet kijken naar wat wij niet kunnen, maar laten wij kijken naar wat wij wel kunnen. En kan je het niet alleen? Neem mijn hand, ik help je. Twee kunnen meer dan één!
Beloof mij 1 ding, dat je niet gaat opgeven. Als jij niet opgeeft, geef ik ook niet op!
--- MAAK JE NIET DRUK OVER KLEINE DINGEN. LAAT HET LOS. KIJK NAAR WAAR JE INVLOED OP HEBT EN VERGEET DE REST. HET IS TIJD OM WEER GELUKKIG TE ZIJN --
Kommentare