top of page

Terug naar Spanje...

Lieve Lezer,


Wij zijn in de maand augustus, zomer maand. Het zonnetje hoort te schijnen, vakantie tijd, tijd van strand, zon, terrasjes etc.

Maar nee hoor, als je naar buiten kijkt, is het grijs, grauw en bewolkt, zonnetje is zelf op vakantie gegaan en heeft de regen voor ons achter gelaten. Wij hoeven in ieder geval dit jaar de plantjes in de tuin geen water te geven. Laten wij de positieve kant ervan zien! Want aan alle negatieve, is iets positiefs.


Wij stellen dit jaar de vakantie een beetje uit en als wij zien dat het zonnetje dit jaar ons kikkerlandje vergeet, dan kunnen wij altijd nog het zonnetje ergens anders achterna gaan.


Vandaag ga ik weer een paar jaartjes terug in de tijd. Ik was toen denk ik een jaar 19/20 ongeveer.

Mijn broer zat in militaire dienst in Spanje, toen was dat nog verplicht ( maar mijn broer ging vrijwillig), mijn ouders en ik gingen naar Spanje met kerst om het samen te vieren. Mijn ouders zijn toen met de auto gegaan, en ik ging wat later, ik werkte. Ik ging met het vliegtuig. Ik kan het mij niet zo goed herinneren maar volgens mij is dat de laatste Kerst geweest dat wij met zijn allen hebben gevierd, met alle ooms, tantes, oma , nichtjes en neefjes.

In ieder geval, ik heb het in die vakantie zo naar mijn zin gehad, dat ik besloot om in Spanje te gaan wonen.

Ik ging terug naar Nederland, maakten het uit met mijn vriend waar ik al ongeveer 4 jaar mee ging. Wat niet harte ging, want ik kreeg zijn hele

familie over mij heen. Zijn Tweeling broer kwam nog bij mijn thuis mij vertellen dat ik het niet mocht uitmaken. Uiteindelijk heb ik het natuurlijk wel gedaan, want ik had mijn besluit al genomen.


Het klinkt een beetje hard, hoe ik het nu vertel zo. Maar het was een besluit waar goed over nagedacht was, ondanks dat het wel een hele pijnlijke beslissing voor mij was. Het was ook beter dat als ik de relatie uit zou maken om dan weg te gaan.

Ik was verder in het leven, dan mijn toenmalige vriendje. Hij had zijn leven een helemaal

uitgestippeld hoe hij wilde dat het zou gaan. Hij moest eerst zijn studie afmaken, dan een goede baan hebben, een stoere auto kopen, een groot huis kopen, (hij wist al zelf welk kleur zijn huiskamer zou zijn)veel geld verdienen enz, enz.


Mening van zijn vrienden of wat mensen van hem zouden denken was heel belangrijk voor hem. Zijn imago was nummer 1.

Zijn vriendin moest dan ook perfect zijn ( Ik ), meisjes horen niet te roken, horen niet te drinken, geen drugs ( nou deed ik dat al van mezelf niet). Maar soms loopt het leven niet zoals je wilt en moet je de plannen aanpassen. Zoals toen ik ondanks de pil gebruik, zwanger werd. En ik een abortus moest plegen, omdat het niet in zijn plan stond, hij dacht alleen wat zouden zijn vrienden en zijn ouders er van zeggen. Of ik mocht ook niet op mezelf gaan wonen, want zijn ouders zouden dat een beetje raar vinden.

Maar het was oké dat ik zijn vakantie betaalde zodat hij met zijn vrienden naar

Benidorm kon gaan, zolang niemand het wist. En bovendien daar ook nog vreemd

ging, ik kreeg het geld van de vakantie ook terug. Maar goed, daarna vertelde hij het wel eerlijk, dat het was gebeurt en dat hij zich schuldig voelde.


Ik nam ontslag van mijn werk. Sprak met mijn ouders, haalde mijn spaarrekening leeg. Kocht een enkeltje Madrid, pakte mijn koffer in en vertrok. Het was ook beter zo, eenmaal mijn besluit genomen, waarom wachten, hoe eerder, hoe beter.


Ik was mijn rijbewijs aan het halen, dus stopte daar ook mee.


Eenmaal in Spanje aangekomen, zou ik bij mijn oma gaan wonen, tot dat ik iets voor mezelf had. Maar dat liep ook anders dan gepland. In mijn oma’s huis woonde nu een oom en tante van mij met twee kinderen, mijn oma woonde bij een andere tante. Ik bleef bij mijn oom en tante wonen.


En ik denk dat het 1 van de leukste tijden van mijn leven is geweest. Ik voelde mij vrij, niemand die mij zei, wat ik kon, mocht, kon niet of mocht niet doen.

Ik nam in alle opzichten mijn eigen beslissingen, of ze goed of slecht waren, maakte niet

uit, het waren mijn beslissingen. Ik was daar niet, de zus van of de vriendin van.

Was wel grappig, ik was daar de Hollandse!

Ik kon doen en laten wat ik maar wilde en dat deed ik dan ook, volgens mij heb

ik nog nooit zoveel vrijheid gevoeld. Ik ging daar helemaal los, helemaal uit mijn dak.

Als ik er nu soms aan terug denk, dan sta ik er zelf versteld van, dat ik het allemaal gedurfd heb.


Maar ik maakte een foutje, ik begon een relatie. Met degene die vandaag de vader van mijn kinderen is. Een ontzettend lieve man, die alles voor mij over had, en waarvan ik weet, dat ik zijn grote liefde ben geweest.

Wij hebben veel lol samen gehad, maar ik had langer alleen moeten, ik had langer van mijn vrijheid moeten genieten. Ondanks dat we een paar keer uit elkaar gingen, kwam hij mij altijd weer terug halen, of ik het nou verdiende of niet, zijn liefde was onvoorwaardelijk.

Wij gingen ook best wel snel samen wonen. Eigenlijk had hij alles voor mij over.

Was ik verliefd? Ik denk aan het begin wel, maar toen het houden van moest worden, niet het juiste “houden van” was.

Toen we gingen samen wonen, veranderde het ook een beetje, er werd een beetje

op mijn kleding gelet, wat ik aantrok, make up en dat soort dingen, en kwamen ineens jaloerse trekjes naar boven. Ik kon daar niet zo goed tegen.


Ook zijn moeder wilde zich met mij gaan bemoeien en de leiding nemen over mijn leven.

En tja……. Dan ben je bij mij echt aan het verkeerde adres. Je mag de leiding over mijn

leven nemen als ik je daar toestemming voor geef, anders heb je echt een probleem.

Vandaar dat wij het niet zo ( zij en ik ) goed met elkaar konden vinden.

Hij was een moeders kindje, en toen wij gingen samen wonen veranderde dat.


Weet je wat heel toevallig was? Toe wij gingen samen wonen, ons eerst appartement, was in hetzelfde buurt als waar ik geboren was, als het niet in dezelfde straat was, dan was het misschien een straat verder ofzo.


Wij hebben tien jaar samen in Spanje gewoond, ondanks dat onze relatie een paar keer uit en aan is geweest.


Bij mijn volgende Post zal ik vertellen hoe wij met zijn vieren weer in Nederland terecht kwamen. De geschiedenis herhaalde zich een beetje weer, alleen wel met een paar aanpassingen.



----------------- WAT JE DENKT DAT ANDEREN VAN JE DENKEN, DENK JE ZELF ----------------



Comentários

Avaliado com 0 de 5 estrelas.
Ainda sem avaliações

Adicione uma avaliação
bottom of page