Ik zat zo naar mijn geschreven Posts te kijken en ik had de behoefte om een positieve Post te schrijven.
Ik zou het leuk vinden als je op deze Post reageert en je mening er over geeft, gewoon even zegt wat jij ervan vindt. Mag via Facebook, via het Blog of andere Social Media. Maar ik weet dat de meeste van mijn lezers via Facebook komen, dus als je het makkelijker vindt Facebook dan is dat ook prima.
Ik denk dat ik zo een 8 jaar geleden ongeveer, ik weet het niet meer precies, schreef ik mij in bij Cordaan om Vrijwilligerswerk te gaan doen. Ik had het nooit eerder gedaan en wist ook niet wat ik kon verwachten maar ik had de behoefte om wat voor een ander te doen. Ik weet het niet, het was een gevoel.
Ik weet niet waar dit gevoel of behoefte ineens vandaan kwam.
Ik was meer van de mensen die zeiden van, ik ga toch niet gratis werken, ik ben niet gek. En ineens had ik de behoefte om iets voor een ander te doen, zonder er iets voor terug te vragen.
Cordaan nam snel contact met mij op. Ik had geen ervaring in de zorg ofzo. Ze boden mij aan om 1x in de week bij een oud echtpaar in Amsterdam op bezoek te gaan. Het ging voornamelijk om de man, Hij was in de 80, zijn naam was Klaas. De bedoeling was, dat ik Klaas gezelschap ging houden, kopje thee met hem ging drinken of met hem ging wandelen, zodat zijn vrouw dan een middagje vrij had.
Klaas had meerdere hersenbloedingen gehad en was niet meer de man die hij altijd was geweest.
Hij was altijd zeer ondernemend geweest en nu ging dat niet meer.
Zijn vrouw Ellen die zelf erg ziek was had daar heel veel moeite mee. Zij had zelf COPD, 1 long en long kanker. Ellen was een Amsterdamse vrouw, lekker direct en zei altijd wat ze dacht.
Ik weet nog mijn aller eerste dag bij hun thuis, ik was harstikke nerveus. Wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest verwachten en was bang dat ik niks zou weten te zeggen en dat er ongemakkelijke stiltes zouden zijn. Maar dat viel allemaal reuze mee.
Ellen ging die middag helemaal niet weg, ik bleef niet een uurtje maar de hele middag, het werd een hele gezellige middag, alsof wij drieën elkaar al jaren konden.
En na die dag volgden nog veel meer dagen.
Er groeide met de tijd een leuke vriendschap, Klaas leerde opnieuw schrijven en leerde met de computer omgaan, ik gaf hem zelfs huiswerk op en die had hij altijd op tijd klaar, hij had zelfs Facebook.
Als we iets gingen ondernemen, dan gingen we met zijn drieën, wandelen, winkelen, terrasje pakken, maar ook als ze bijvoorbeeld naar een arts moesten voor controle en dat soort dingen.
Omdat ik het niet meer zag als vrijwilligerswerk, want dat was het ook niet meer. Er was een vriendschap tussen ons gegroeid, gaf ik het wel door aan Cordaan, zodat zij een ander vrijwilligerswerk voor mij zouden zoeken. Maar mijn vriendschap met Klaas en Ellen bleef natuurlijk wel.
Ik weet nog dat ik ze uitnodigde met Kerst bij mij thuis te komen eten en Klaas zijn verjaardag hebben wij ook nog bij mij in de tuin gevierd, hij wist van niks, hij zag het pas toen hij mijn tuin binnen liep en de tuin versierd zag met allemaal slingers.
Helaas zijn ze er niet meer, en zijn ze allebei overleden.
Sinds ik mijn eerste vrijwilligerswerk heb gedaan, ben ik heel anders over vrijwilligerswerk gaan denken. Het is niet werken zonder er iets voor terug te krijgen. Je krijgt er heel veel voor terug.
In mijn geval was het dankbaar werk en ik ging iedere keer met een heel goed gevoel weg.
Ik heb toen ook een heel mooi vriendschap er voor terug gekregen.
Het geeft je voldoening!
Het kost je eigenlijk alleen maar een beetje tijd van je eigen leven, maar voor een ander kan dat klein beetje tijd zoveel meer betekenen. Voor een ander kan dat een wereld van een verschil zijn.
Ik ben van mening dat net zoals dat studenten, een aantal uren stage moeten lopen om hun diploma te halen. Dat ze op de scholen ook zouden moeten leren om een aantal uren vrijwilligerswerk te doen voordat ze hun diploma halen.
Wij zouden wat menselijker moeten worden en minder materialistisch, wat vind jij er van?
------------------------- ALLEEN GA JE SNELLER, SAMEN KOM JE VERDER -------------------------
Ik ken u maar ben het helemaal met u eens.
😀😘