Lieve Lezer,
Hier ben ik weer, op een mooie zondag ochtend. Max en ik zijn al buiten geweest. Wij waren niet zo vroeg als anders, maar om kwart over zeven liepen wij al buiten. Gisteren toen wij in de ochtend buiten liepen was de lucht heel mooi om te zien, de zon was nog niet helemaal op en de maan was nog niet helemaal weg.
Aan de ene kant zag je de zon ontwaken achter de wolken waardoor je een roze achtige kleur in de lucht kreeg en aan de andere kant, precies tegen over, kon je de mooie volle maan zien, die zich langzamerhand wegtrok en afscheid nam van de zon. Waar ik een beetje emotioneel van werd, maar zoals je weet is dat niks nieuws, dat ik ’s morgens bij het uitlaten van Max emotioneel word, maar gisteren bij het zien van de volle maan was het wel ietsjes anders. Ik ben er ook even bij gaan zitten op een bankje en heb een paar minuutjes de maan zitten bewonderen. Zo mooi precies rond en groot! Ik weet het niet, het deed iets met mij. Misschien ben ik er een beetje gevoelig voor.
Ik was van plan om vaker hier in onze Blog te schrijven, maar ik ben deze week een beetje druk geweest met You Tube, Tik Tok en Facebook, daar ben ik deze week meer bezig geweest dan normaal. Dat komt ook omdat ik daar de Blog meer promoot. Ik heb op Facebook een paar korte dingetjes gepost die ik geschreven had en daar heb ik hele leuke reacties op gehad, dus misschien moet ik dat ook wel vaker doen. Ook al moet ik soms wel duidelijk maken dat ik niet geïnteresseerd ben in daten en dat soort dingen. Maar goed, over het algemeen waren de reacties wel positief. Als je iets op het internet zet, moet je ook altijd rekening houden, dat de mogelijkheid bestaat dat je negatieve reacties krijgt.
Eergisteren zou mijn trouwdag zijn geweest met de vader van mijn kinderen Jose, ( ik weet het, de meeste Spaanse mannen heten Jose) als we niet gescheiden zouden zijn natuurlijk. Wij zijn toen op de verjaardag van mijn oma getrouwd om mijn oma te eren. En omdat een dag later, gisteren dus mijn lieveling nichtje Vanety 1 jaartje werd, gisteren werd ze 18, hebben wij toen op de bruidstaart een kaarsje gezet, zodat zij deze kon uitblazen voor haar verjaardag.
Vanety was toen ook ons bruidsmeisje op de bruiloft.
Vanmorgen was het weer kerk moment, en ook daar had ik mijn huilmoment. Ik moet toegeven dat ik het zwaar heb. Of misschien moet ik toegeven dat ik het zwaar heb, omdat ik het mezelf zwaar maak. Ik weet het, ik weet dat het zo is. Ik weet ook waarom het deze keer wat langer duurt dan andere keren en ik weet ook dat het uiteindelijk vroeg of laat fout gaat aflopen.
Mijn doodwens is over het algemeen passief, in een andere post heb ik uitgelegd wat dat betekend. Het houd in dat ik een doodwens heb, maar dat ik zelf geen actie onderneem, maar als ik morgen zou overleiden dan heb ik daar wel vrede mee. Het probleem bij mij is, dat ik chronisch Depressief ben, PTTS heb, aan Persoonlijkheidsstoornis lijd en niet met tegenslagen om kan gaan. Waardoor ik niet met mijn emoties en gevoelens om kan gaan. Hierdoor ga ik van Suïcidaal Passief naar Suïcidaal Actief. En dat is mijn grootste probleem, want dan ga ik plannen van hoe en wat, want dan ga ik gehoor geven aan Het Zwarte Monster. En het blijft niet bij plannen, maar die plannen moeten ook uitgevoerd worden, want dat is op zo een moment mijn enige doel. En hoe dan ook met ik mijn doel halen!
En nu hoor ik je denken, ja maar….. iedereen heeft tegenslagen in het leven, het hoort er gewoon bij, daarom hoef je niet meteen dood te willen. Ik begrijp dat je zo denkt. Maar bij mij, op de een of ander manier komt alles heel anders binnen.
Het gaat heel raar klinken wat ik nu ga zeggen, en ik wil het niet gebruiken als excuus, iemand die mij niet kent en op straat ziet lopen, zal van mij denken dat ik erg arrogant ben met kapsones, ik probeer een beetje met mijn neus omhoog te lopen en zelfverzekerd. Wat ik helemaal absoluut niet ben. Ik ben ontzettend bang voor negativiteit van anderen naar mijn persoon toe. ( Dat is mijn onzekerheid, mijn masker)
Ik ben opgegroeid met het idee, die ik zelf gevormd had in mijn hoofd, want mijn moeder is er altijd eerlijk over geweest en heeft alleen maar goeds over hem gesproken. Dat mijn biologische vader geen goede vader was, omdat hij nooit werkte en dus ook niet voor mijn moeder en zijn kinderen kon zorgen, hij maakte zich niet druk of ik te eten had of niet. We zijn tientallen keren verhuisd omdat er geen geld was voor de huur.
Ik heb met mijn eigen ogen gezien, hoe mij vader zich zelf pijn wilde doen.
Ik heb een eenzame jaar lang in een internaat gezeten omdat niemand mocht weten voor mijn eigen veiligheid waar ik zat, terwijl mijn moeder een beter leven voor mij regelde. Ik ben opgegroeid met het gevoel dat mijn vader mij in de steek had gelaten, terwijl ik wist dat hij was overleden. ( ik was boos en teleurgesteld op hem)
Ik heb een hel doorgemaakt op de middelbare school, waarin ik in de pauze mijn brood in een opgesloten toilet at, om maar niet op het schoolplein of de kantine te zijn.
Ik heb een abortus moeten plegen, omdat mijn vriendje het niet wilde en wilde absoluut niet dat zijn familie er achter kwam. (ik zeg wel moeten, maar ik nam de beslissing, ik besliste wat hij wilde)
Ik kan mij niet herinneren dat mijn ouders vaak tegen mij gezegd hebben, dat ze van mij hielden.
Ik ben altijd erg op mezelf geweest en erg eenzaam gevoeld.
Ik word gezien als iemand die over lijken gaat, om haar doelen te bereiken.
( woorden van sommige familie leden)
En er is nog veel meer, deze dingen hebben mij gevormd tot wie ik ben vandaag. Gevoelig voor alles, verlatingsangst, ik heb een soort ziekelijk houden van. De mensen van wie ik hou op de eerste plaats zetten, als er dan nog plek is, dan kom ik wel. Al deze dingen hebben er ook voor gezorgd dat ik vandaag gek ben, met een dik medisch dossier en een masker voor de buiten wereld.
Dit houdt niet in, dat ik geen slechte dingen heb gedaan en zo braaf als maagd Maria ben geweest, nee dat zeker niet. Want ik heb zeker slecht gedaan. Ik heb harten gebroken van mensen die hun leven voor mij zouden hebben gegeven, en geloof mij daar ben ik helemaal niet trots op. Ik ben niet altijd een goede moeder voor mijn kinderen geweest. Of een goede dochter voor mijn moeder. Gelukkig heb ik de kans gekregen met de tijd om het goed te maken en vergeven te worden met velen. ( niet met iedereen ).
Ik heb ook mensen iets slechts gewenst, drugs gebruikt, gestolen, gelogen, bedrogen, ja dat heb ik allemaal gedaan, maar ik heb ook voor alles zwaar betaald. Ik heb mijn Karma gehad. Dat zeker!
Maar weet je wat het deze keer anders maakt dat ik er niet uit kom? Waarom het deze keer zolang duurt? Waarom ik deze keer er zo van overtuigd ben, dat het vroeg of laat toch fout gaat aflopen?
Omdat het deze keer de tegenslag niet de schuld van een ander is, omdat deze keer mijn verdriet niet komt omdat een ander mijn hart gebroken heeft.
Deze keer heb ik alles zelf gedaan. Deze keer heb ik zelf mijn hart gepakt, eruit gerukt, gescheurd, bespuugd, vertrapt, duizenden stukjes van gemaakt en er gedeeltelijk weer in gezet. Deze keer is er geen hoop meer, want die heb ik weg gedaan. Geen wilskracht meer, want ik ben moe, uitgeput! Bovendien zonder dat ik iets gedaan heb, alleen met mijn aanwezigheid, is ook iemand anders slachtoffer geworden, en dat kan ik niet aan. ( ik kan niet leven met een schuld die niet van mij is)
Het is voor mij alleen nog maar een kwestie van een bepaalde tijd uitzitten omdat ik een belofte heb gedaan die ik echt moet nakomen. Een belofte naar Max toe.
Zolang hij er is, ben ik er ook. Hij mag absoluut niet naar een asiel. Hij moet het beste leven hebben als het maar kan, zolang hij er is. En daar ben ik mee bezig.
Tot dat de dood ons scheid. En dan ook niet, want zelfs de dood zal ons niet scheiden. Als de Expertise Centrum mij dan wil helpen, doen wij het netjes zoals het hoort, ze hebben de tijd. Ik heb alles netjes aangegeven bij mijn behandelaar. Willen ze niet helpen, prima is het ook goed. Datum staat min of meer vast. Eigenlijk is alles bijna klaar, afscheidsbrief, wat er eventueel geregeld zou moeten worden en door wie. Max is dit jaar in Augustus 8 jaartjes geworden en is gezond. Dus wij hebben nog wel even tijd samen.
Zoals je ziet, ik ben een open boek! Glashelder!
------- BE A GOOD PERSOON, BUT DON'T WASTE YOUR TIME TRYING TO PROVE IT -------
🌷🌹🌺
😘