Welkom 2025...

Lieve Dagboek (Lezer),

Welkom op de eerste Post van Carmen's Journal van het nieuwe jaar 2025.

Het nieuwe jaar is begonnen.

2025!

Wij hebben afscheid genomen van 2024.

Ik heb afscheid genomen van de oude IK! De nieuwe IK is geboren.

Ik laat heel veel achter in het jaar 2024. Een hele grote zware rugtas laat ik achter.

Ik voel mij sterker dan ooit.

Maar laat ik bij het begin beginnen.

Ik heb zeker niet afscheid genomen van 2024 zoals ik had verwacht en zeker ook niet zoals ik had gewild of hoe ik mij er op voorbereid had. Net zoals dat ik 2025, ook niet verwelkom heb zoals ik wilde en zoals ik verwachte.

Maar het geeft allemaal niet, ik heb nog zat dagen om er wat van te maken.

Bij de jaarafsluiting waren er geen 12 druiven voor mij. Dat is een Spaanse traditie. Om 24 uur, bij elke klokslag moet je 1 druif eten en dat brengt je dan in het nieuwe jaar geluk.

Weg met tradities in het jaar 2025!

Wij zijn eigenwijs en doen het dit jaar op onze manier!

Als je altijd blijft doen wat je altijd doet, krijg je ook altijd het zelfde resultaat. En dat willen wij niet, deze keer willen wij andere resultaten zien.

Er waren wel oliebollen, maar ook niet voor mij. Niet op Oudejaarsavond in ieder geval. Ik heb ze een paar dagen ervoor gegeten.

Er was geen champagne. Maar............Er was genoeg ander soort alcohol, heeeeeel veel. Ging ook heel veel in.

Er was muziek, blijde gezichten, mooie glimlachen, veel lol, microfoons waarin gezongen werd en boxen waaruit het geluid weer mooi uit kwam, ook al kon je voor geen meter

zingen. Nou, moet ik ook eerlijk toegeven dat de alcohol daarbij ook een handje hielp.

Vuurwerk? Wat denk je zelf?

Oudejaarsavond zonder vuurwerk kan toch niet.

Ja.......... Ja........

Ik weet het wel, het mag niet, illegaal.

Blah....... Blah......... Blah........

Er mag zoveel niet en het gebeurt toch. Dus.... Ja, tuurlijk was er vuurwerk, heel veel zelfs.

Maar zal ik heel eerlijk tegen je zijn? Ik heb het vuurwerk niet gezien.

Rond ietsje voor twaalf kreeg ik een mis communicatie en liep ik boos weg, dus eigenlijk lag ik ook niet zo laat in bed. (Misschien ook ietsje te veel alcohol op)

Volgens mij was het ietsje na twaalven dat ik in bed lag.

Maar daarvoor was de het afsluiten van 2024 TOP!

Ik heb helaas 2024 ook niet mogen afsluiten met iedereen die mij lief is. Ook 2025 heb ik niet verwelkomd met iedereen die mij lief is, maar in gedachten en in ons hart waren wij wel allemaal samen.

Als je Carmen's Journal al wat langer volgt dan weet je ook, want dan ken je mij wel een beetje, dat ik niet altijd even braaf ben. En zo af en toe, ben ik dan ook een beetje ondeugend. En met deze houding ben ik dan ook het nieuwe jaar begonnen.

Ik ben 2025 begonnen met, het is mijn leven, mijn hoofd, mijn lichaam, mijn stem, het zijn mijn Monsters en Demonen en ik doe ermee wat ik wil.

Ik ben mijn eigen baas en heb een eigen wil. Ik heb een scherpe tong en een mondje die mij soms wel in problemen kan brengen, want ik ben zeker niet op mijn mondje gevallen.

En er is niks en niemand die voor mij gaat bepalen wat ik wel en niet mag.

Ik heb jaren lang altijd maar rekening gehouden met anderen en daar ben ik ook niet veel gelukkiger van geworden.

Dus, NEE. Ik ben geen 'JA' knikker meer.

2025 wordt heel anders (lekker rebels).

Ik ga het heel anders doen.

Schijt aan alles en iedereen, zolang ik mij maar er goed en blij bij voel.

Egoïstisch? Vind je mij nou egoïstisch?

Dus ik ben egoïstisch omdat ik aan mezelf denk en niet toesta dat een ander mij ongelukkig maak? Oké, dat kan en dat mag je. Dat is jouw mening, dus tuurlijk mag je dat.

Maar lees nou even, nog een keer wat ik net geschreven heb.

IK HEB DAAR SCHIJT AAN, KAN MIJ GEEN REET SCHELEN!

https://youtu.be/Fd2897lqf2k?si=O09c0bSOn1BoYLNw

En mijn excuses voor mijn uitspraken. Een dame hoort zulke woorden niet te gebruiken, maar ze zijn wel glashelder en voor iedereen begrijpbaar.

Ik ga dit jaar mijn middelvinger heel vaak gebruiken, ik denk dat deze overuren gaat maken. Want bij alles waarbij ik niet vrolijk van word of mij niet bevalt gaat deze tevoorschijn komen, met de woorden: "FUCK YOU."

Vinger is tegenwoordig goed herkenbaar want er is een mooie grote gouden Mercedes ring omheen, waar je niet omheen kan. ( Van mijn vriendje afgepakt (geleend) zodat mijn vinger goed herkenbaar is). Op het woord vriendje kom ik straks nog op terug.

In het jaar 2025 heb ik 366 kansen om vrolijk te zijn, om te lachen, om mij goed te voelen, om te schijnen zoals het zonnetje doet op een mooie zomerdag, maar het dan zelf te doen op een bewolkte dag.

366 Kansen om gelukkig te zijn, om eigen dromen en wensen waar te maken en ook om anderen daarbij te helpen, om hun dromen en wensen waar te maken. Om positief in het leven te staan en op mijn manier de wereld een heel klein beetje mooier te maken.

Ik ben 2025 heel positief en met heel veel kracht ingestapt. Dit betekend niet, dat ik geen terugvallen zal krijgen, die zal ik zeker krijger. Maar als ik 10x val, zal ik 11x opstaan. Ik ga niet opgeven, ik ben geen slachtoffer, ik ben een strijder!

Ik zal niet alleen voor mezelf strijden maar ook voor het doel van Carmen's Journal, het verbreken van het Taboo dat heerst op Mentale gezondheid. Ik zal harder en vaker roepen dat er over gesproken moet geworden, dat het Taboo verbroken moet worden.

Ik ga het ook niet alleen door middel van Carmen's Journal doen, ik ga het ook door middel van kunst en door middel van mijn vrijwilligers werk doen.

Vorig jaar ben ik naar een festival geweest met K.J. en toen hebben wij de afspraak met elkaar gemaakt, niet alleen dat wij vrienden voor het leven zouden zijn, maar dat wij in het jaar 2025 naar heel veel festivals samen zouden gaan, waarin wij op onze eigen manier Liefde zouden gaan verspreiden. Dit idee kwam er uit voort, omdat K.J. tegen mij zei, dat dankzij het festival, hij het vertrouwen in de mensheid weer terug kreeg. En toen wij er waren, liepen er een paar meiden rond die stickers in de vorm van hartjes en bloemen liepen uit te delen, dat is ook een vorm van liefde verspreiden. Dus ik dacht, dat is ook een leuk manier van liefde verspreiden. Bovendien ook een leuk manier om Carmen's Journal en K.J zijn kunst te promoten.

Ik heb het gevoel dat wij in 2025 leuke projecten gaan samen doen.

Naar iedere festival waar wij naar toe zullen gaan, dat zal alleen in de zomermaanden zijn, (wegens het zonnetje) zal ik het wel op tijd op Facebook aangeven, zodat ook andere mensen zich kunnen aansluiten aan onze actie. En dan is het zoals wij bij Carmen's Journal zeggen: "Let's Spread the Love." "Let Love Rule."

Van te voren geef ik aan, iedereen is vrij in doen en laten wat hij of zij wil. Ik ben dan wel nuchter, ben de BOB. Ik zorg ervoor dat K.J. weer veilig thuis komt.

Vanmorgen liepen Max en ik buiten zoals wij elke ochtend doen. Afgelopen weken was dat wat later, maar vanmorgen waren wij al vroeg buiten. En ondanks dat het nu 's ochtends toch wel frisjes is, is het ook wel lekker om even buiten te lopen 's morgens vroeg.

Het doet mijn hoofd ook goed, ik ervaar dan veel rust. Echt stil is het niet in mijn hoofd, maar ik heb het wel aardig onder controle. Ik bevind mij in ieder geval niet in de Duisternis.

Wat ik niet voor elkaar krijg is om aan het schilderen te gaan, ik heb wel ideeën en projecten die ik graag op canvas zou willen zetten, maar het lukt mij niet om mij er aan toe te zetten.

Nog niet, ik werk er wel aan. Dus ik weet dat het wel terug komt. Mijn hoofd, mijn hart en mijn handen willen op het moment niet goed samenwerken, maar het geeft niet. Zoals ik net zei, het komt echt wel terug.

Ik had net iets geschreven over 'mijn vriendje' en ik zei erbij, ik kom daar straks op terug, dus bij deze.

In een vorige Post, ik weet niet meer in welke, had ik al verteld dat ik iemand ontmoet had.

En wij waren gewoon aan het aftasten wat het nou precies was, wij waren elkaar aan het leren kennen. Hij is wat ouder dan mij. En ik had ook verteld dat zijn gevoelens ook heel wat verder waren dan de mijne, omdat ik simpelweg tegenwoordig heel voorzichtig met mijn hartje ben. Bovendien was ik ook helemaal niet op zoek naar een relatie of wat dan ook.

Nou blijkt dat wij elkaar wel leuk vinden, (meer dan leuk) ondanks dat ik nog steeds op de handrem moet trappen omdat hij wat sneller gaat dan mij. Maar dat vind hij ook helemaal niet erg, want die afspraak hebben wij ook vanaf dag 1 met elkaar gemaakt.

Ik ben ook voorgesteld aan veel familieleden en vrienden van hem. En ik moet eerlijk toegeven dat ik wel door iedereen goed verwelkomd ben.

Zoals ik in de vorige Post zei, ik voel mij al van dag 1 dat ik erbij hoor. Zo een gevoel heeft iedereen mij wel gegeven.

Aan de andere kant, ben ik wel wat voorzichtiger, en heb ik hem alleen aan mijn zoon voorgesteld.

Aan mijn moeder heb ik hem niet voorgesteld, zij weet wel van hem af. Want ik heb haar wel wat over hem verteld, en zij heeft zijn auto wel eens voor de deur gezien als hij mij komt ophalen.

Waarom heb ik hem alleen aan mijn zoon voorgesteld? Omdat als ik een eerlijke mening wil weten over wat iemand van hem vind, mijn zoon de enige zal zijn die zonder filter zijn mening zal geven. Ik heb trouwens mijn zoon niet naar zijn mening gevraagd.

Waarom niet aan mijn dochter? Het contact met mijn dochter is op het moment een beetje ingewikkeld, misschien zijn het de hormonen wegens de zwangerschap. Of simpelweg hebben wij een andere visie op bepaalde dingen en daarom loopt het nu niet zo lekker. Op het moment heeft zij wat rust nodig en geen gezeur van mij aan haar hoofd nodig.

Het komt wel weer. Of niet. De tijd zal het zeggen.

Maar goed, ik ga verder. Ik had het dus over iemand die ik vriendje heb genoemd.

Klinkt een beetje raar niet, vind je ook niet? En dat op mijn leeftijd.

Ik heb dus een man ontmoet, zo beter? Zo klinkt het in ieder geval wat volwassener. Ik heb in een vorige Post al iets erover laten vallen volgens mij.

Omdat de kerstdagen aankwamen en mijn moeder naar Spanje was, ze komt volgens mij over ruim een week terug, besloten wij (Max en ik) om zo af en toe bij deze meneer J.v.P te gaan logeren.

Ik ging toch geen feestdagen vieren en hij ook niet. Konden wij ook aanzien hoe Max er op reageerde, want dat is natuurlijk super belangrijk. Als Max het niks had gevonden, dan was de beslissing snel gemaakt. Het klikte goed tussen die twee. Max heeft zelfs een zacht mandje en een vaste plek bij de open haard van hem gehad.

Het uit logeren gaf mijn moeder rust, want zo was ik met de feestdagen niet alleen thuis. Bovendien was ik de deur uit en was ik niet de hele dag in mijn eentje thuis. Waar zij bang voor was. Het uit logeren vond J.v.P leuk, want wij hadden meer tijd om samen te zijn en elkaar beter te leren kennen.

Het uit logeren was voor mij ook een beetje een test met veel vragen. Kan ik weer op eigen benen staan? Kan ik weer eigen beslissingen nemen? Kan ik weer een relatie aan? wil ik weer een relatie aan? etc.

En ik moet eerlijk toegeven de uitkomst is wel positief geweest. Wij hebben een leuke tijd samen gehad. Ik heb mij ook wel thuis gevoeld. Hij heeft ook zijn best gedaan om mij dat gevoel te geven. Wij hebben veel met elkaar gesproken en ook samen gelachen.

Wij hebben ook onze eerste meningsverschil gehad, waarbij wij een beetje boos op elkaar zijn geworden en hebben deze ook weten uit te praten. Dus ook dat is positief. Een klein beetje 'ruzie' maken (meningsverschil hebben) kan soms ook een beetje gezond zijn.

Seksueel zijn wij ook wel actief geweest. Daar zat je toch op te wachten toch? dat ik daar over zou vertellen. Ik zal geen cijfer geven tussen de 1 en de 10. Ik zal alleen zeggen dat ik mijn orgasmes wel krijg, maar dat er altijd ruimte is voor verbetering.

Hij weet natuurlijk van mijn Blog Carmen's Journal af, dat is van af dag 1 al zo. Zoals je weet maak ik daar nooit een geheim van. En hij moet daar wel een beetje aan wennen, heeft er ook een beetje moeite mee. Hij is het niet altijd eens dat ik zo helder schrijf, maar heeft geen andere keus dan te accepteren, want er zal geen verandering daarin komen. Ik ga mijn schrijven niet aanpassen, ik zal blijven schrijven over wat ik zie, voel, hoor etc. op mijn manier en zonder enige taboe. Zoals je merkt zal mijn eigen willetje gewoon hetzelfde blijven.

Volgende week ga ik terug naar Purmerend. Af en toe zal ik weer bij hem logeren maar minder. Als het aan hem zou liggen, zou hij het liefst willen dat ik nu definitief bleef.

Maar dat gaat voor mij wat te snel.

Als ik weer in Purmerend ben, dan ga ik heel goed nadenken, wat wil ik nu eigenlijk?

Hoe is het nou geweest en hoe heb ik mij nou gevoeld afgelopen maand tijdens het logeren? Wil ik iemand belasten met dingen die ik mankeer? Wil ik belast worden met dingen die een ander mankeert? Is het een last? Er zijn veel vragen waar ik eerlijk voor mezelf een antwoord op moet geven. Ik ben ook geen 25 meer en kijk anders naar het hebben van een relatie op deze leeftijd.

Hij is ook wat ouder dan mij, en ondanks dat leeftijd maar een nummer is en als je elkaar echt leuk vind dat geen obstakel hoeft te zijn, het zou wel een obstakel kunnen zijn.

Bij mijn ouders was er ook een leeftijd verschil van 13 jaar. En aan het begin was dat geen enkel probleem, maar naar mate mijn vader ouder werd, merkte je steeds meer de leeftijdsverschil tussen mijn moeder en mijn vader en werd dat steeds meer een probleem. Bovendien ben ik ook niet de makkelijkste om mee te leven, ik heb een eigen wil en ben zeker niet op mijn mondje gevallen.

Het verleden heeft mij geleerd dat ik eerst aan mezelf moet denken en mij niet zo makkelijk moet overgeven, alleen om de ander te pleasen. Nou kinkt dit misschien een beetje hard, maar zo is het niet bedoeld, ik wil alleen geen fouten meer maken en wil ook dat er geen van beide pijn lijd door overhaaste beslissingen. Soms is elkaar leuk vinden of om elkaar geven niet genoeg.

Maar weet je? Eerlijk gezegd denk ik, dat als wij alle twee de tijd er voor nemen en elkaar ook de tijd gunnen, het wel goed komt.

1 Ding kan ik je nu al wel vertellen, 2025 wordt een heel bijzonder jaar. Een bijzonder jaar waarin ik hele mooie dingen ga maken en meemaken. En met deze positieve instelling sluit ik af voor vandaag. Ik hoop dat je een beetje genoten hebt van mijn eerste woorden van het nieuwe jaar. Een jaar vol nieuwe kansen en nieuwe uitdagingen voor ons allemaal.

Love you all! 🩷🐾💋🍀

Let's Spread Love! 💞

Let Love Rule! 🫶

------------------ GELOOF ALTIJD IN DIE ENE REDEN WAAROM HET WEL KAN -------------------