Lieve Dagboek,
Heerlijk geslapen vannacht. In 1 stuk door geslapen tot aan vanmorgen, wel vroeg wakker geworden, maar goed dat is normaal bij mij. En dat is ook weer fijn, want dan kunnen Max en ik lekker vroeg buiten lopen en dat vinden wij allebei wel fijn.
Wij kunnen ook merken dat de zomer bijna voorbij is, en dan bedoel ik het niet doordat de temperatuur daalt, maar doordat het zonnetje uitslaapt en later wakker wordt. Het wordt later licht.
Soms als Max en ik buiten lopen in ochtend, is het nog niet helemaal licht.
Max doet het de laatste tijd goed met zijn allergie. Zijn voer lijkt hem goed te doen. Ik ben nu ook even gestopt met zijn medicatie om te kijken of hij zonder kan. Tot nu toe, blijkt hij nergens last van te hebben en zijn vacht is ook mooi. Dus ik hoop dat het zo blijft.
Ik met mijn dieet doe het ook helemaal niet zo slecht. Sinds ik terug ben van mijn mini vakantie, hou ik mij streng aan de regels. Ik snoep helemaal niks, en er zijn ook helemaal geen lekker tussendoortje die ik neem. Het gewicht wil nog niet echt ervan af, maar ik voel mij wel minder opgeblazen en mijn buik is ook wat minder. Ik zet in ieder geval gewoon door tot dat ik mijn doel heb bereikt, de kilo's die ik wil, er af zijn en vooral mijn buikje ervan af is.
Of ik het moeilijk ermee heb? Ja, zeker wel. Ik hou van lekker eten, bovendien vind ik alles lekker. En dat ik nu op mijn eten moet letten vind ik erg moeilijk. Uit eten gaan vind ik ook niet meer zo leuk als eerst.
Maar ik neem aan, dat het wel terug komt als ik eenmaal mijn doel heb bereikt.
Ik droom van vette hamburgers en heerlijke Italiaanse pizza's. Maar tja, ik moet er wat voor over hebben.
Ik heb een nieuw kleurtje in mijn haar gedaan. De laatste tijd probeerde ik steeds een beetje ginger te zijn, maar het wilde niet echt goed pakken. En na een paar keer mijn haar wassen, ging het toch wel meer blond lijken.
Dus nu heb ik een donkere kleur geprobeerd, het is niet de kleur die ik in mijn hoofd had. Maar het is wel donkerder, en het is overal dezelfde kleur. Het is rood, richting oranje. En je weet wat ze zeggen over meisjes met rode haren. En zo niet, moet je maar op onderstaande link drukken en naar het liedje luisteren.
Ik persoonlijk vind het wel leuk staan. Gewoon weer wat anders, een beetje anders. Altijd hetzelfde is ook zo saai. En als je een vaste lezer van Carmen's Journal bent, dan weet je dat ik niet saai ben. Dat ik alleen maar een beetje anders als de rest ben. Ik ben Ik !
Zoals ik in de laatste Post vertelde, was ik naar Mysteryland met Kilroy gegaan, en hebben wij het erg leuk gehad samen. Hij heeft daarover een heel lief stukje om mij te bedanken bij de Facebookgroep Artist Zonder Grenzen geschreven, en dat heeft mij zo geraakt, dat ik er een foto van gemaakt heb en hieronder met je wil delen, ook de afbeelding vind ik prachtig.
Het is voor mij een groot compliment dat hij zo over mij denkt.
En wij hebben het zo naar ons zin gehad in Mysteryland, dat wij afgesproken hebben dat wij volgend jaar weer samengaan. Dus ik zou zeggen, noteer de datum voor volgend jaar alvast in je agenda, spaar een beetje en kom met ons feesten in Mysterlyland 2025. Ik ga voor die dag ook een oproep doen in Facebook, en wij gaan liefde verspreiden, net zoals wij dit jaar ontvangen hebben.
Toen wij in Mysteryland waren, was er een jongedame die stickers in hartjes vorm aan het uitdelen was, volgens mij kwam ze bij ons 2 of drie 3 keer langs en iedere keer kregen wij een hartje. Op een gegeven moment had ik er eentje op mijn wang, eentje op mijn borst en eentje op mijn arm. En iets in die richting gaan wij ook doen volgend jaar. Ik moet alleen nog even nadenken hoe ik het ga aanpakken en hoe ik het vorm ga geven, maar goed ik heb een jaar de tijd ervoor. En dan is het: "LET'S SPREAD THE LOVE."
Weet je wat dat inhoudt? Dat ik onbewust verder heb gekeken dan vandaag. Dat ik onbewust niet bang ben geweest om een toekomstplan te maken. Dat ik onbewust ervan uitga, dat Max en ik er volgend jaar er nog steeds zullen zijn.
Dit is echt een hele grote stap voor mij.
Terwijl ik dit schrijf, raak ik een beetje emotioneel. Het heeft mij zoveel gekost om zover te komen.
Ik wil meer toekomstplannen durven te maken zonder enige angst te voelen, dat de bewoners in mijn hoofd, mij niet zullen toelaten om ze waar te maken.
Zoals ik eerder verteld heb in vorige Posts, wat ik nu doe is, plannen van dag tot dag. Ik leef vandaag en ik zie wel wat er morgen gebeurt.
Het is waar, dat ik mij de laatste maanden een stuk beter voel. Ik voel dat ik in mijn kracht sta. Ik voel mij sterk, positief en heel voorzichtig durf ik zelfs te zeggen dat ik begin een gevoel van gelukkig zijn, terug te krijgen. En dit wil ik vasthouden.
Dit heb ik bereikt door heel hard aan mezelf te werken. Maar ook door goed uit te kiezen welke mensen ik om mij heen wil hebben en welke niet. (Ook al is die beslissing niet altijd even makkelijk geweest om te maken.) Ik werk dagelijks aan eigen liefde, dit houdt dus ook in, dat ik dagelijks leer hoe ik stapje voor stapje iedere dag leer hoe ik steeds meer van mezelf moet houden. Iets wat in het verleden heel anders was en daardoor nu heel moeilijk voor mij is om het te leren. Maar ik ben al heel ver en ben ook trots op mezelf dat ik zo ver ben. Ik weet dat ik nog een lange weg heb, het gaat heel veel tijd en heel veel kracht kosten, maar ik ga het halen. Ik ga dit gevecht echt winnen! Daarin begin ik wel te geloven. Ik begin wel te geloven, dat er misschien toch wel licht is voor mij, eind van de tunnel.
Van de week werd ik weer gebeld omdat mijn afspraak voor het bespreken van mijn volgende therapie weer verzet is naar een andere datum. Degene die het onderzoek bij mij deed voor persoonlijkheidsstoornis, wilt het onderzoek anoniem gebruiken als voorbeeld voor mensen die in opleiding zijn, en daarvoor had zij natuurlijk schriftelijk mijn toestemming nodig. Ik ben er natuurlijk mee akkoord gegaan. Maar heb haar ook meteen naar mijn (onze) Blog Carmen's Journal doorverwezen. Want als er iets is dat ik niet ben, dan is het wel anoniem. En als het onderzoek dat ze bij mij gedaan hebben anderen kan helpen, dan ben ik daar super blij mee.
Want zoals je weet is dat wel 1 van mijn doelen met Carmen's Journal, al is het 1 persoon die ik er mee help, is mijn doel bereikt!
Ik heb ook heel goed nieuws, maar ik mag er niet zoveel over vertellen, want de ouders willen niks op het Internet. Maar ik zou IK niet zijn als ik het niet in mijn dagboek, dus mijn Blog schrijf. Dus ik zal het heel snel typen en daarna vertel ik niks meer erover tot dat het zover is. En jij moet mij wel beloven dat je het verder aan niemand verteld, oké?
In februari 2025 word ik oma van een jongetje!
Ik ben super blij. Het wordt vast een prachtig baby, want beide ouders zijn supermooi, zowel van binnen als van buiten en ik ben super trots op beiden.
En vandaag kon ik het niet laten en toen ik baby spulletjes in de winkel zag, om zijn eerste dingetje te kopen.
Vandaag ben ik bij mijn huisarts geweest, want ik heb al ongeveer drie jaar last van mijn linkervoet. Ik heb zolang gewacht omdat ik niet graag naar de dokter ga en ik dacht dat het van zelf over zou gaan, maar het is helaas niet overgegaan.
Ik heb een soort eczeem op mijn linkervoet, het jeukt heel erg, en mijn teennagels lijden er ook onder. Gelukkig kan ik het goed camoufleren met nagellak, maar dat is eigenlijk niet de bedoeling.
Waarschijnlijk ben ik toen door J.B. ergens mee besmet want hij had er altijd last van, bij zijn kont en bij zijn voeten.
Ik heb van mijn huisarts twee verschillende zalfjes gekregen, deze zijn meer voor mijn huid en het zou kunnen dat hiermee ook mijn nagels genezen. Zo niet, dan zal ik terug moeten gaan en dan krijg ik een kuur van medicijnen deze moet ik dan ongeveer van 3 tot 6 maanden innemen. En daar heb ik eigenlijk niet zoveel zin in, dus ik hoop dat de zalfjes goed werken.
Aankomend weekend heb ik weer een date met mijn Crush, ik ga uit logeren. Wij gaan het weekend samen doorbrengen. Wij gaan elkaar dieper leren kennen. En hoewel het misschien niet meer zo spannend is als de eerste of twee keer, want wij kennen elkaar nu wel een beetje en wij spreken elkaar ook dagelijks. Vind ik het toch wel spannend om het weekend bij hem te gaan logeren.
Wij hebben vrijdag middag afgesproken, en dan gaan wij ook samen koken, dat vond ik wel een heel leuk idee.
Dus bij de eerstvolgende Post, zal ik weer vertellen hoe mijn logeerpartijtje is geweest. Ondanks dat ik het erg spannend vind weer, kijk ik erg naar uit.
Wij zijn allebei de dagen aan het aftellen. ( Eigenlijk de nachtjes.)
Hij heeft de middag van zijn werk vrij genomen en ik haal hem op zijn werk op.
Is het niet lief dat hij de middag heeft vrij genomen voor mij, zodat wij meer tijd samen zijn?
Ik zal eerlijk toegeven, dat ik eerst de afstand een beetje als een obstakel zag, maar dat doe ik nu niet meer. Misschien is het zelfs wel goed voor mij zo. Want zo leren wij elkaar beter kennen, wij nemen de tijd voor elkaar, wij praten dagelijks met elkaar. Onze communicatie is erg goed, en dat vinden wij beiden erg belangrijk, wij willen geen taboe tussen ons. (Net zoals bij Carmen's Journal) Alles is bespreekbaar, wij zijn glas helder tegen elkaar.
Wij zijn een goede fundering aan het bouwen.
En zoals Einstein ooit zei: "Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg."
Dus vandaar ook, dat ik mijn leven nu wat anders leef, ook mijn liefdesleven, ik verbreek oude patronen, motiveer mezelf etc.
Maar goed, in een ander wereld, mijn wereld waar andere mensen in leven, hoort ook een ander aanpak, zodat je ook andere resultaten krijgt. (Positieve en liefdevolle resultaten krijgt). En dat is precies wat ik nu doe, ik doe bepaalde dingen anders dan dat ik eerst deed, zodat ik andere resultaten krijg. Maar wel alles vanuit een positief en liefdevol hart naar iedereen toe.
Jeetje, ik dwaal weer eens helemaal af. Ik had het over mijn Crush , dat wij het weekend gaan samen doorbrengen want ik ga bij hem logeren en dat ik er erg naar uitkijk. En hij ook!
Mijn autootje is vandaag gemaakt . Ik had mijn lieve vriend A.R vanmorgen gesproken en vanmiddag kon ik even langskomen en toen heeft hij het roostertje vast genaakt. Ik wilde daarna ook meteen de auto wassen, maar het heeft de hele dag geregend, dus het had weinig zin om de auto te wassen. Als het morgen een beetje droog weer is, zal ik de binnenkant een beetje stofzuigen, zo hoef ik vrijdag alleen nog maar te tanken voordat ik vertrek.
En dan wil ik het hier bij laten voor vandaag. Ik wil je bedanken voor de tijd die je genomen hebt om mijn nieuwe Post te lezen. Ik hoop je vermaakt te hebben voor een paar minuten.
In de nieuwe aankomende Post zal ik je vertellen hoe mijn logeerpartijtje is geweest, over eventuele nieuwe gevoelens.
Maar ik zal je ook vertellen over nieuwe projecten die binnenkort uitgevoerd gaan worden en waar ik erg benieuwd ben naar je mening.
Let's spread the Love ! 🫶
Let Love Rule ! 💞
Love you all !! 🩷🐾💋🍀😇😈
----------------- ANYTHING IS POSSIBLE WITH SUNSHINE AND A LITTLE PINK -------------------
Comentarios